خلاصة:
ایران در تولید و صادرات زعفران دارای مزیت بالایی است،اما در مورد تجارت و صادرات موثر این محصول از مزیت رقابتی برخوردار نیست.ایران به علت داشتن منابع قابلدسترسی فراوان و نسبتا ارزان از قبیل زمین و نیروی کار در تولید زعفران نسبت به رقبا از امتیاز مناسبی برخوردار است.اما از نظر جایگاه و هسم بازار و تجارت زعفران برخی از کشورها مانند اسپانیا و امارات از کارآیی بالاتری برخوردارند.بیش از 80 درصد صادرات زعفران ایران به اسپانیا و امارات میباشد،اما این دو کشور مصرفکننده نهایی نیستند و بیش از 85 درصد زعفران صادراتی به این کشورها مجددا به کشورهای دیگر صادر میشود.این در حالی است که تولید داخلی زعفران اسپانیا کمتر از یک تن است.این موجب شده است که ایران سهم قابلتوجهی از ارزش افزوده خود را در بخش تجارت از دست بدهد.این واقعیت نشانگر آن است که بخش قابل توجهی از ارزش افزوده در حلقه تجارت خارجی این محصول وجود داد که تجار ایرانی قدرت کسب ان را ندارند.به عبارت دیگر توزیع ارزش افزوده در طول زنجیره ارزش این محصول نابرابر و سهم ایران بسیار ناچیز است.این بدان معنی است که تولیدکنندگان واقعی سهم اندکی از این ارزش افزوده را به خود اختصاص میدهند در این مقاله سعی بر آن شده که چگونگی ارتقاء ارزش افزوده در تجارت و بازاریابی زعفران ایران و چالشهای فراروی آن بررسی شده و همچنین راهکارهای عملیاتی با اتکا به مفاهیم علم مدیریت بازار و بازاریابی که لازمه اجرایی نمودن آن منجر به اهداف کسب ارزش افزوده خواهد شد نه قوانین محدودکننده و اخذ عوارض بیهدف ارائه شود. آنچه در شماره پیشین خواندید،برخی عواملی بود که منجر به کسب ارزش افزوده میشوند.در این قسمت ادامه مطلب را پی میگیریم.
ملخص الجهاز:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) محسن احتشام -رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن بیرجند -نایب رییس شورای ملی زعفران ایران چگونگی ارتقاء کسب ارزش افزوده زعفران ایران در فرایند تجارت و بازاریابی بین الملل(بخش دوم) (به تصویر صفحه مراجعه شود) اشاره: ایران در تولید و صادرات زعفران دارای مزیت بالایی است،اما در مورد تجارت و صادرات موثر این محصول از مزیت رقابتی برخوردار نیست.
8-زنجیره عرضه زعفران و تولید ارزش افزوده پورتر معتقد است یک کشور در صنعت خاصی موفق خواهد بود اگر بتواند نسبت به رقبای خود در سطح بین المللی به مزیت رقابتی دست یابد.
9-تحلیل زنجیره عرضه زعفران در ایران اولا-در ارتباط با شرایط و عوامل میتوان گفت که ایران از نظر دسترسی به عوامل اولیه تولید مانند آبوهوای مناسب،نیروی کار ماهر و زمینی مناسب برای کشت از مزیت خوبی برخوردار است،اما در بازارهای بین المللی مزیت رقابتی ناشی از عوامل اولیه شکننده و ناپایدار است.
از آنجا که بخش اعظمی از ارزش افزوده محصول زعفران در حلقه بازرگانی خارجی آن میباشد و این تولید ارزش براساس عوامل پیشرفتهای چون نظام بازاریابی علمی و به روز میباشد،لازم است برای ارتقاء ارزش افزوده این محصول به عواملی مانند نیروی کار ماهر و تحصیلکرده که در زمینه تولید و بازاریابی تخصص دارند،یا ماشینآلات کشاورزی،فرآوری و بستهبندی که براساس شرایط کشورمان و ویژگیهای زعفرانی بومی شدهاند و همچنین منابع دانش انباشت شده در دانشگاهها و مؤسسات پژوهشی توجه شود."