شعر خارجی : ریموند کارور شاعر الأدب والفن

"(به تصویر صفحه مراجعه شود) در لابی هتل دل‌مایو در لابی هتل دختر جوان،کتاب جلدچرمینی می‌خواند در لابی هتل مرد،جارویی به دست دارد در لابی هتل پسر بچه،گلدان‌ها را آب می‌دهد در لابی هتل دفتردار،ناخن‌هایش را برانداز می‌کند در لابی هتل زن،نامه‌ای می‌نویسد در لابی هتل پیرمرد،در صندلی‌اش به خواب رفته است بادبزن سقفی در لابی هتل،کاهلانه می‌گردد یک بعدازظهر گرم دیگر. ناگهان دختر جوان،انگشتانش را می‌گذارد لای کتاب مرد بر جارویش تکیه می‌دهد و سر بر می‌گرداند پسر بچه دست از کار می‌کشد دفتردار چشم از ناخن‌هایش بر می‌دارد زن نامه را نیمه‌کاره رها می‌کند پیرمرد بیدار و جابه‌جا می‌شود چه شده؟ مردی در بندرگاه می‌دود مردی که خورشید پشت سرش می‌تابد اتفاق ناگواری باید رخ داده باشد مرد یک راست به جانب هتل می‌دود و دهانش در حال شکل دادن به یک فرد است خاطره این حادثه وحشتناک را ناظران در لابی این هتل مادام العمر به یاد خواهند آورد."