نقاشی: پرسه پیرانه سر (یادداشتی بر نمایشگاه مرتضی اسدی در نگارستان شاهد) مقدمة ومراجعة

"چرا اسدی سراغ طبیعت(منظره)رفته؟چرا نقاشی‌هایش را بر روی پارچه بوم چاپ کرده؟و چرا حتی از چارچوب نقاشی استفاده کرده است؟آیا او قصد فریب چشمان ما را دارد؟تکنیکیکه او از آن برای منظره‌سازی‌هایش بهره برده(فتوشاپ)غیر این را می‌گویند. (اگر این‌طور به‌صورت نسبی به نقد آثار او نشسته‌ایم فقط به این خاطر است که ما نیز هنوزصراحتا قادر به ترک همه‌جانهب خود از مبانی متریالی نقاشی کلاسیک نیستیم. در بیشتر این آثار مرز میان سطوح رنگی کهپیشتر با حساسیت و شدتی تأثیرگذار چشم بیننده را به گوشه و کنار کادر می‌کشاند از میان رفتهو بیننده دگر احساس می‌کند که یا دیدگان اسدی ضعیف شده و یا نمی‌خواهد که با قطعیتروزگار گذشته هرچیزی را به دو نیم کاملا متناقض تقسیم کند. نمی‌توان به یقین گفت که آیا ایننمایشگاه(خود محل نمایشگاه هم جای درنگ دارد)از ویژگی‌های مثبت یا منفی کارهای اوستولی حتی اگر اثر پیروزمندانه‌ی دست اسدی(فردیت به ماده درآمده‌اش)را هم در این نمایشگاهروی بوم‌هایش می‌دیدیم باز هم چندان هیجانات آنی‌مان اقناع نمی‌شد چرا که اکسپرسیو آرمانگراینه اسدی در گذشته نیز همواره فاقد تکانه‌های متریالی بوده است."