خلاصة:
سومین و آخرین بخش خلاصهای است از بانکداری اسلامی به گونهای که در جمهوری اسلامی ایران تجربه شده است. اینک اصل مقاله:
ملخص الجهاز:
"چنانکه در مورد سپردههای پسانداز و مدتدار اشاره شد،سه مشخصه مرتبط با یکدیگر یعنی دین،دوره بازپرداخت و بهره، در رابطه با اعطای تسهیلات مالی نیز صادق است،لذا،از نظر حقوقی،در آنچه به اخذ وام و وامدهی مربوط میشود،کل نظام بانکداری سنتی به رابطه دائن-مدیون استوار است.
تسهیلات اعطائی ذیل عنوان مشارکت، بر مبنای تجربه جمهوری اسلامی ایران که متعاقبا مورد بحث بیشتر قرار خواهد گرفت، در چارچوب مشارکت در سود و زیان (pLs) انجام میپذیرد و بازده حاصل از این نوع فعالیت،طبق توافق طرفین و بر اساس نسبتهای مورد توافق پرداخت میگردد.
خلاصه و نتیجه به عنوان مقایسهای کوتاه بین نظام بانکداری سنتی و ربوی بر مبنای وجود تشابه و افتراق آنها،این نتیجه حاصل آمد که بانکداری اسلامی-آنچه در غالب موارد و مسامحتا بجای بانکداری بدون ربا بکار میرود-علی الاصول مبتنی بر اصل مشارکت در سود و زیان میباشد و از طریق رابطه حقوقی وکیلموکل بیان میشود.
بر این اساس،با وجه به اینکه در نظام بانکداری سنتی،نیازهای مالی متقاضیان از طریق بهره به عنوان جزء لاینفک وامها و اعتبارات اعطائی تامین میگردد،در عین حال که اسلام در مورد سود حاصل از مشارکت عادلانه نیروی کار و سرمایه قائل به هیچگونه مانعی نیست،در تغییر نظام بانکداری ربوی به بانکداری اسلامی،ضمن حذف بهره،ترتیبات مناسب دیگری پیش بینی شده است که در رفع نیاز مالی متقاضیان میتواند مفید فایده قرار گیرد و این،هسته مرکزی و شالوده نظری تسهیلات اعطائی را در نظام بانکداری اسلامی تشکیل میدهد."