ملخص الجهاز:
"کلیات: تا قبل از رونق بازارها نفت،صنایع پتروشیمی غرب و ژاپن از رشدمداومی برخوردار بود و شرکتهای چند ملیتی هم رغبت چندانی بهسرمایهگذاری در این زمینه در کشورهای نفتخیز نشان نمیدادند،ولی باافزایش قیمت نفت خام و با توجه به مشکلات دسترسی به گاز(بعنوانمهمترین مواد خام صنایع پتروشیمی)تولید این کالاها در کشورهای توسعهیافته افت شدیدی پیدا کرد(1 ص 22)و در نهایت بیثباتی وضعیت انرژیو مواد خام در کنار مشکلات آلودگی محیط زیست(ناشی از تولیدات برخیفرآوردههای پتروشیمی)شرکتهای چند ملیتی ژاپنی و غربی را برآن داشتکه به سرمایهگذاریهای کلان در کشورهای عمده نفتی دست بزنند.
بررسی کاهش فاحش رشد تولید پتروشیمی در جهان صنعتی وکاهش درصد بهرهبرداری از ظرفیت این صنایع بیانگر تحولی کیفی دربازار جهانی پتروشیمی میباشد: (جدول شماره یک) نرخ رشد صنایع پتروشیمی در کشورهای سازمان همکاری اقتصادی و توسعه(مأخذ شمارۀ 8) (به تصویر صفحه مراجعه شود)طبق بررسی دیگر ضریب افزایش (reilpitlum) صنایع شیمیایی درسالهای بعد از 1973 از 2 برابر به 1/3 الی 1/4 برابر رشد تولید ناخالص ملیکاهش پیدا کرده است.
از آنجائیکه افزایشهزینه تولید پتروشیمی در اروپا رابطهای مستقیم با افزایش هزینه تأمین انرژی(و در نتیجه کاهش ضریب بهرهبرداری از ظرفیت تولیدی)دارد و از طرفدیگر مخالفت جدی با ایجاد موانع گمرکی برای واردات پتروشیمی دراروپا مطرح است،لذا امکان دسترسی به بازار پتروشیمی اروپا در حالافزایش است.
در این راستا اینگونه پروژهها با دو مشکل عمده مواجهند:1)بالا رفتن پرشتاب هزینه سرمایهای در دهۀ اخیر 2)مشکل بازاریابی،با وجودکاهش ضریب استفاده از ظرفیت تولیدی کشورهای صنعتی بعد از بحراننفتی،معهذا از اوائل دهۀ هشتاد روند بازیابی وضعیت تعادل تولید در اینکشورها از سر گرفته شده است."