ملخص الجهاز:
"این کمون قبل از سالهای 1979 تعداد400/ نفرنیروی انسانی در اختیار داشت و برای تولید محصول خاص برای هر نفر فقط0/4 هکتار زمین وجود داشت که این امر با توجه به حجم کار موجببیکاری تعداد زیادی از افراد شده بود.
با آنکه شرایط طبیعی موجود در این کشور یک شرایط ایدهآل برایکشاورزی نیست و فقط 11 درصد کل اراضی-یا100/ میلیون هکتار آن-قابل کشاورزی است،معذلک تلاشهای زیادی که در مورد توسعهکشاورزی بعمل آمده خصوصا روشهای عمقی(مانند ایجاد و بهبود سیستمآبیاری و زهکشی و مهار کردن سیلاب تا حد برداشت چند محصول درسال)باعث گردیده که کشور چین جزو بزرگترین تولیدکنندگان برنج،گندم و پنبه در دنیا باشد.
در این دو سال بود که(بعد از گذشتسی سال از انقلاب چین)مقامات مملکت متوجه شدند که بزرگترین مسئلهدر راه توسعه کشاورزی آنست که هیچگاه انگیزه سخت کوشیدن در کارکشاورزی از طرق مختلف(از آنجمله از طریق سیاستهای اعلام و اعمالشده)بوجود نیامده و در نتیجه درآمد و سطح زندگی کشاورزان از افزایشلازم برخوردار نبوده و با افزایش مداوم واردات مواد غذائی،توان کشور ازنظر موازنه پرداختها بنحوی بارز کاهش یافته است.
*** -سیاستهای جدید در بخش کشاورزی برای ایجاد شتاب لازم در توسعه کشاورزی و نوینسازی این بخشمهم که بعنوان محور و زیربنای اقتصاد کشور شناخته شده بود،سیاستهایزیر در نظر گرفته شد و از سال 1979 به اجرا درآمد: 1-افزایش اندازه واحدهای زراعی(در حد امکان)از طریق تشویقافراد خانوار به خارج شدن از کشاورزی و جلب توجه آنها به کارهای جنبیو در نتیجه افزایش اشتغال."