آیا حمایت از کشاورزان رو به زوال است؟ مقالة

"سیاست مذکور به زبان ارقام عبارت است از:گرفتن44/ میلیارد دلاراز مالیات‌دهندگان کشورهای عضو جامعۀ اقتصادی اروپا به علاوۀپرداخت اضافی مصرف‌کنندگان به مبلغ54/ میلیارد دلار در سال وصرف جمع این دو مبلغ(که معادل2/درصد تولید ناخالص داخلیجامعۀ اروپاست)برای رفاه کشاورزان که فقط 7/5 درصد کل نیرویکار این کشورها را تشکیل می‌دهند؛و تازه این کمک به کشاورزانیمی‌رسد که احتیاج به کمک ندارند و به کشاورزان دیگر در آن سویمرزهای جامعۀ اقتصادی اروپا هم لطمه می‌زند. در چارچوب مذاکرات(گات)معروف به دور اروگوئه،که هدفش تجدیدنظر در قواعد ومقررات تجاری براساس نیازمندیها و مصالح امروزی است،اقداماتیصورت گرفته که سیاست مشترک کشاورزی جامعۀ اقتصادی اروپا رادر برابر واقعیت‌ها قرار داده است. در چارچوب این مذاکرات هم امریکا(که خودش به بخشکشاورزی«سوبسید»فراوان می‌دهد)و هم کشورهای در حال توسعهاز جامعۀ اروپا می‌خواهند که از اعمال سیاستهای حمایتی دست بردارند(یعنی سیاستهایی که در عمل،از یک طرف با وضع عوارضجمعیت شاغل در بخش کشاورزی در کشورهای عضو جامعۀ اقتصادی اروپا (به تصویر صفحه مراجعه شود)گوناگون جلوی واردات محصولات کشاورزی را به بازارهای کشورهایعضو جامعۀ اروپا می‌گیرد و از طرف دیگر با دادن«سوبسید»بهصادرکنندگان محصولات کشاورزی در کشورهای عضو،وضع بازارموادغذایی را در دیگر کشورهای جهان برهم می‌زند."