خلاصة:
هدف این مقاله پرداختن به رادیو به منزلهء یک رسانهء سبک زندگی است.به عبارت دیگر،برخلاف دیدگاهی که تخصصسازی ایستگاهها و برنامههای آنها را واکنشی مناسب به ریزش فزایندهء مخاطبان رادیو قلمداد میکند،در رسانههای سبک زندگی،«عادیسازی»محتوای برنامهها به عنوان شیوهای مناسب برای برآورده ساختن نیازهای روزمرهءمخاطبان-به مثابه مصرفکنندگان-مورد تاکید قرار میگیرد.بنابراین،«همزیستی» رادیو با رسانههای دیگر(تلفن همراه،ضبط و پخش همراه و همانند اینها)که تحرکپذیری بیشتر رادیو را فراهم آورده است،از یک سو و نیز نیازمندی افراد به برنامهها و اطلاعاتی که امکان تطابق آنها را با آهنگ شتابان زندگی مدرن فراهم آورد،از سوی دیگر،ضرورت تخصصزدایی از برنامهها را الزامی میکند. بنابراین،«ویترینی کردن»برنامهها،تلقی برنامهها به مثابه کالاهای مصرفی،میتواند راهکاری مناسبی برای پاسخگویی به نیازهای روزمرهء افراد و در نتیجه،جلب مخاطبان عادی باشد.
ملخص الجهاز:
"پرسش اساسی این مقاله این است که رسانهء رادیو چگونه میتواند با توجه به انعطافپذیری فوقالعاده(کرایسل،7831)و گنجانده شدن آن در رسانههای سیار و کوچک کنونی،در این میان نقشآفرینی کند و با توجه به تحولات پدیدار شده در دوران کنونی،نیازهای روزمرهء شنوندگان/مصرفکنندگان را مرتفع سازد؟ پیش از مرور ادبیات پژوهش حاضر،باید گفت که در ارتباط با نقش رادیو در اطلاعرسانی، پژوهشهایی،هرچند اندک،در ایران صورت گرفته است که از جملهء آنها میتوان به پژوهش دباغ(4831)اشاره کرد که نقش و کارآمدی رادیو در مواقعی بحرانی را تحلیل کرده است؛وی نتیجه میگیرد که رادیو به دلیل آنکه ارزانترین ،آسانترین و سریعترین رسانهء در دسترس است،میتواند نقش اثرگذاری در موقع بحرانی داشته باشد و ضمن اطلاعرسانی باعث آرامشبخشی و کاهش فشارهای روانی شود.
در یک نگاه کلی میتوان برنامههای سبک زندگی را به چهار بخش تقسیمبندی کرد: *دستهء اول برنامهها که در مورد کالاهایی با فناوری پیشرفته بحث میکنند،باید مخاطبان را از آخرین اطلاعات دربارهء محصولات عرضه شده به بازار آگاه سازند؛معمولا کالاهای مصرفی دیجیتالی همانند تلفن همراه،دوربین فیلمبرداری،دوربین دیجیتال،ضبط و پخش همراه، تلویزیون،سینمای خانگی،دستگاههای مصرفی خانگی،ضبط و پخش لوح فشرده رایانهء رومیزی و رایانهء کیفی،قطعات و لوازم جانبی رایانه در این دسته قرار میگیرند.
از برنامههایی همانند صبح دانش،پلاسما و کاراگاهان دانش پخش از رادیو جوان و نیز برنامههای تازهها،مجله اقتصادی و بازار خبر پخش از رادیو تجارت،میتوان انتظار داشت تا محتواهایی از این دست را تولید و پخش کنند؛گرچه برنامههایی همانند صبح دانش و پلاسما بیشتر به معرفی فناوری میپردازند و نه برای نمونه-معرفی یک برند خاص تلفن همراه،انواع گوناگون آن و امکانات و قیمت آن هدف اصلی در یک برنامهء سبک زندگی است؛این امر بیشتر ناشی از واهمه از تبلیغاتی بودن است؛گرچه طبق مطالب پیش گفته،هدف اینگونه از برنامهها،برخلاف تبلیغات تجاری یا برنامههای مربوط به خرید،فراهم کردن خدمات برای تعداد زیادی از مخاطبان به جای فروش کالاهای خاص است."