ملخص الجهاز:
"در نتیجه هدف سیاست مداخلاتی، بیشتر به صورت تقویت انگیزه افراد سیگاری به ترک دخانیات (به عنوان مثال افزایش آموزش های بهداشتی، سیاست های مربوط به قیمت ها و هوای عاری از دود) و همچنین کاهش موانع وابستگی آور در راه ترک سیگار ( به طور مثال از طریق درمان دارویی و رفتاری ) است.
اقدامهای پیشنهادی که دولت ها می توانند برای کاهش خطر در پیش گیرند به نحوی تنظیم شده اند که برای کشورهای دارای درآمد بالا، متوسط و پایین مناسب باشد اما این گزارش در مجموع موارد زیر را پیشنهاد میکند: - دولت ها به خصوص وزارتخانه های بهداشت باید نقشی قوی تر در تنظیم سیاست های پیشگیرانه ایفا کنند که از جمله آنها می توان به: حمایت بیشتر از پژوهش های علمی، ارتقای نظام های مراقبتی و دسترسی بهتر به اطلاعات جهانی اشاره کرد.
از جمله مهم ترین مواد این قانون پیشبینی افزایش 10 درصد سالیانه قیمت فرآوردههای دخانی در ماده 8 است که باید دو درصد از آن به مصرف تقویت و حمایت نهادهای مردمی برای توسعه برنامههای آموزشی، تحقیقاتی و فرهنگی در زمینه پیشگیری و مبارزه با استعمال دخانیات برسد.
آیین نامه اجرایی قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات در بند یک آییننامه اجرایی قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات که در اول مهر ماه سال 1386 به پیشنهاد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به تصویب هیأت وزیران رسید، در تعریف اصطلاحاتی چون «تبلیغ»، «محصولات دخانی»، « استعمال دخانیات» و «اماکن عمومی »آمده است: تبلیغ به هر گونه فعالیت یا اقدام که به شکل مستقیم یا غیر مستقیم در معرفی، تحریک و تشویق افراد به خرید و مصرف محصولات دخانی انجام شود گفته می شود."