خلاصة:
جنگ 33 روزه و مقاومت حزب الله لبنان دربرابر تهاجم همه جانبه ارتش اسراییل، نقطه عطفی در تحولات و رویدادهای منطقه خاورمیانه محسوب می شود. در این مقاله، مواضع کشورهای مختلف منطقه و نیز سازمانهایی چون اتحادیه عرب در برابر حملات رژیم صهیونیستی بررسی و جمع بندی شده است. این بررسی نشانگر آن است که جدا از مواضع فعال ایران و سوریه، بقیه کشورها یا با اسراییل هم سو شدند و یا منفعلانه عمل کردند. در نتیجه، بیانیه ها و نشستهای این گروه از کشورها صرفا نمایشی بود و آنها حتی حاضر نشدند مقاومت حزب الله در دفاع از لبنان را به رسمیت بشناسند. چنین مطالعه ای، مهم ترین دلیل تداوم حیات رژیم اسراییل؛ یعنی وابستگی و محافظه کاری، حکومتهای عربی، را به روشنی نشان می دهد.
The 33-day war and Lebanese Hezbollah’s resistance to the all-out Israeli army’s invasion is viewed as a turning point in the Middle East regional developments and events. This paper addresses the positions adopted by various regional countries as well as organizations such as the Arab League towards the Israeli attacks. This study demonstrates that apart from the Iranian and Syrian proactive stances، the other countries either got along with Israel or acted passively. As a result، the statements and meetings held by these countries were merely superficial and even they did not agree to recognize Hezbollah’s resistance in defense of Lebanon. Such a study clearly reveals the reason for the continued presence of Israel، that is dependence and conservatism of the Arab governments.
ملخص الجهاز:
"-موضع حکام چهارگانه عرب با موضع رسمی آمریکا مطابقت میکند،این همسانی درعباراتی که در گفتههای این حکام به کار رفته مانند«خویشتنداری»و«دست نزدن بهاقدامات تنشزا»قابل ردیابی است و نیز در مقایسه با عبارات وزیر امور خارجه آمریکا در پاریس که از عملیات(حزب الله)به عنوان اقدامی که آرامش منطقه را برهم زده و با منافع ملتلبنان و ملت اسراییل همراهی ندارد نام برد،این تطابق تایید میشود.
ریاست این هیأت با فرزند رییس جمهور مصر بود که تنها اندکی پیشاز فرود آمدن هواپیمای حامل هیأت مصری از حضور او خبر دادند،قابل توجه اینکه رییسهیأت در اظهار هم دردی با لبنان حضور فعالی نداشت،همچنان که به منظور همراهی وهماهنگی با موضع رسمی کشورهای میانرو نسبت به حزب الله نیز بیاعتنایی نشان داد.
مواضع اتحادیه عرب عمرو موسی،دبیر کل اتحادیه عرب،در تماس تلفنی با نخست وزیر لبنان در همانروزی که عملیات حزب الله اتفاق افتاد،در جریان حمله به لبنان قرار گرفت و در روزبعد(7/13)اتحادیه عرب در بیانیهای اعلام داشت که«وزیران امور خارجه کشورهای عربینشست فوق العادهای را در روز شنبه 7/15 تشکیل خواهند داد.
اتحادیه عرب با پایبندی به موضع رسمی دولتهای میانهرو حاضر نشد مقاومتحزب الله را در دفاع از لبنان به رسمیت بشناسد،بلکه همواره از رنج و آلام مردم لبنان سخنمیگفت،با دولت لبنان که هیچ مقاومتی نمیکرد همکاری داشت و هنگامی که ولید المعلم،وزیر امور خارجه سوریه،پیشنهاد ملاقات با سید حسن نصر الله یا رهبران حزب الله را داد،اینپیشنهاد با مخالفت رو به رو شد و دبیر کل(مرد بحرانها)تنها کاری که کرد آن بود که در بیانیهنهایی خطاب به مردم لبنان عباراتی را پیشنهاد داد که به اختلاف نظر درباره ذکر حزب الله دربیانیه خاتمه داد و بدین ترتیب اتحادیه عرب با حزب الله هیچ ارتباطی برقرار نکرد و حتی نامیاز آن نبرد."