خلاصة:
پژوهش حاضر باهدف بررسی و مقایسه میزان پرخاشگری کودکان طلاق و عادی انجام شده بود. فرضیه اساسی عبارت بود از: اینکه میزان پرخاشگری کودکان طلاق بیشتر ازکودکان عادی است. روش تحقیق از نوع علی- مقایسهای بود، به منظور بررسی فرضیههای تحقیق از میان کلیه کودکان 6 - 9 ساله شهرستان سنندج، به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، نمونهای به حجم 40 نفر انتخاب شدند. برای سنجش میزان پرخاشگری از زیر مقیاس پرخاشگری پرسشنامه شخصیتی آیزنک مخصوص کودکان استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل دادهها آزمونt مستقل به کار گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان داد که میزان پرخاشگری کودکان طلاق بیشتر از میزان پرخاشگری کودکان عادی بود وتفاوت میان دو گروه از نظر آماری معنادار بود. بین میزان پرخاشگری کودکان طلاقی که نزد پدر خود زندگی میکردند وکودکان طلاقی که نزد مادرخود زندگی میکردند، تفاوتی وجود نداشت.
ملخص الجهاز:
"نتایج به دستآمده نشان داد که میزان پرخاشگری کودکان طلاق بیشتر از میزان پرخاشگریکودکان عادی بود و تفاوت میان دو گروه از نظر آماری معنادار بود.
بیشتر تحقیقاتی که در زمینهطلاق انجام شده،تأثیر طلاق را بر سلامت روانی و رفتاری کودکان بررسی کردهاند،به عنوانمثال،والرستین(1987)در تحقیقات خود ثابت کرده است که پرخاشگری بالایی در کودکانطلاق وجود دارد که منشاء مشکلات رفتاری بعدی در زندگی آنها است(میلار2،2006).
در ایران هم ناظمی اردکانی(1385)تحقیقی تحت عنوان«بررسی مقایسهایمیزان مشکلات رفتاری نوجوانانی که در اشکال مختلف خانوادههای(طلاق،ازدواج مجدد،فوت،اعتیاد و عادی»،انجام داده است که براساس نتایج به دست آمده،نوجوانان خانوادههایطلاق و ازدواج مجدد کرده میزان بیشتری از اضطراب،پرخاشگری و مشکلات اجتماعی رانسبت به نوجوانان خانوادههای عادی تجربه میکنند.
اکنون با توجه به مبانی نظری و پژوهشهای انجام شده در خصوص موضوع موردمطالعه،تلاش محققان بر آن است که تأثیر طلاق بر پرخاشگری کودکان بررسی شود همچنینوضعیت کودکان طلاقی که نزد پدر خود هستند و کودکانی که نزد مادر خود هستند باهممقایسه شود.
خلاصۀ نتایج مربوط به مقایسۀ میزان پرخاشگری کودکان طلاقی که با پدر خود زندگیمیکنند و کودکان طلاقی که با مادر خود زندگی میکنند در جدول 4 ارائه شده است.
در آزمون فرضیه چهارم تحقیق ملاحظه شد(جدول 4)که بین میزان پرخاشگری کودکانطلاق که نزد پدر خود زندگی میکنند و کودکان طلاق که نزد مادر خود زندگی میکنند تفاوت&%02612VRMG026G% وجود ندارد.
نتایج پژوهشاشنایر1(1988)،تحت عنوان"مقایسۀ ویژگیهای کودکانی که با پدر خود زندگی میکنند وکودکانی که با مادر خود زندگی میکنند"نشان داد،بین فهرست رفتاری کودکان هر دو گروهکه شامل پرخاشگری و سلوک نیز بود،تفاوت معناداری وجود ندارد،با نتایج پژوهش نحاضردر تعارض است."