ملخص الجهاز:
"مقدمۀ دکتر محمود امید سالار بر چاپ عکسی،صفحۀ«هشتاد و هشت» &%04509SMGG045G% کوشش بسیار به کار بردهاند و از آنجا که با خلوص و ایمانقلبی و از سر ارادتی است که بر آستان بلند امیر المؤمنینعلیه السلام سودهاند،به اجرا اخروی هم خواهند رسید(برایدیدن ادب دینی مصححان رجوع فرمایید به صفحۀ«چهل وسه»مقدمۀ کتاب،بخش سپاس و قدردانی).
من میپرسم:آیا کسی را که در مطاوی اشعار خود،بهتصریح مصححان محترم در صفحۀ«بیست و هشت»مقدمه،«دانشهای ادبی خود را به رخ میکشد»و میگوید: {S«ز هر در نگهدار صرف سخن#بکن پاکش از لحن و زحف و شکن#بسنجش به میزان فضل و ادب#به لفظ عجم بر عروض عرب»،S}میتوان عامی نامید؟آن هم شاعری که علاوه بر فضل،درمقام شاعری هم دارای ابیات درخشندهای است و من درمقدمۀ«به گزیدۀ علینامه»(که به زودی انشا الله از سوی مرکزپژوهشی میراث مکتوب نشر خواهد یافت و در آن کوششکردهام که شعرهای سست را کنار بنهم بیآنکه به تداوم وزنجیرۀ داستان لطمهای بخورد)در این مورد به تفصیل سخنگفتهام.
در متن،جزء دوم کلمۀ دیرباز بینقطه آمده یعنی میتوان آنرا دیرباز هم خواند و استاد شفیعی به حق آنرا دیرباز قرائت کردهاند زیرا دیرباز به معنی طولانی و صفت شب است(بگذرماز اینکه چاپخانه،متأسفانه در مقدمۀ ایشان،آنرا دیرباز چاپ کرده است) (2).
بیت 1299(طبق بیت شمار نسخۀ چاپی)یعنی بیت اولاز دفتر دوم کتاب(صفین)در نسخۀ عکسی چنین آمده است: {Sالا ای سخندان هشیار و پیر#نه نیکو و سخن دست یار تو گیرS}مصححان محترم خود در مقدمه یادآور شدهاند که کتابتنقطهها در نسخۀ اصلی نه تنها دقیق نیست بلکه اغلب،کلمات،مطلقا نامشکولاند."