خلاصة:
ابتدا مروری بر مطالعات انجام شده در خارج در مورد نیازهای اطلاعاتی و
استفاده از منابع پزشکی شده و سپس در ایران نیز 9 پایاننامه در گروههای مختلف
رشتههای علوم پزشکی و بهداشتی مورد بررسی قرار گرفته است.نتایج به دست آمده نشان
میدهد که کتاب به عنوان هسته مرکزی بیشترین میزان استفاده را در همه این گروهها
داشته است.مجلات بیشتر در گروههای عضو هیأت علمی که فعالیت آموزشی و پژوهشی دارند
مورد استفاده واقع شده است.شرکت در کنفرانس و سمینار و همچنین بحث با همکاران از
راههای کسب اطلاعات غیر رسمی بوده است.از مهمترین عواملی که در استفاده از منابع
اطلاعاتی موثر بودهاند.میتوان میزان تحصیلات، نوع حرفه، تخصص، و نوع فعالیت را
نام برد.همچنین عدم دسترسی به منابع اطلاعاتی و عدم شناخت آنها از مهمترین عوامل
بازدارنده بودهاند.
ملخص الجهاز:
"نتایج حاصل از تحقیقات انجام گرفته طی سالهای بعد در مورد میزان شناخت نمایهنامهها و چکیدهنامهها توسط متخصصان رشتههای مختلف پزشکی نشان میدهد که گرچه در گروههای مختلف میزان شناخت کم و بیش تفاوت میکند، ولی در مجموع میزان شناخت و استفاده از این منابع عموما در سطح پایینی قرار دارد؛به طوری که متخصصان علوم دارویی و داروسازان چکیدهنامه شیمی را به عنوان مهمترین منبع مورد استفاده قرار میدهند، پس از آن ایندکس مدیکوس و کارنت کانتنت توسط داروسازان عضو هیأت علمی مهمترین منابع ذکر شدهاند.
ناظری (28)P}در بررسی نیازهای اطلاعاتی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سه مقطع شامل 72 نفر در فیزیوپاتولوژی، 90 نفر در مقطع کارآموزی، و 85 نفر در مقطع کارورزی نشان میدهد که راههای کسب اطلاعات در مقاطع مختلف دارای اختلاف معنیداری است؛به طوری که در دانشجویان فیزیوپاتولوژی شرکت در کلاس، سپس مراجعه به کتابخانه اولویت اول و دوم را داشته و در مقاطع کارآموزی و کارورزی استفاده از مجموعه شخصی و مراجعه به کتابخانه اولویتهای اول و دوم را به خود اختصاص داده است.
نکته جالب توجه در تحقیق در نیازهای اطلاعاتی متخصصان توانبخشی که شناخت منابع و میزان استفاده در آنها به طور چشمگیری درصدهای فوق العاده پایینی داشته حاکی از آن است که مهمترین عامل پس از عدم دسترسی به منابع، آن است که بیشتر متخصصان این رشته در مقطع کارشناسی هستند و در واقع 57 درصد از کل جامعه را در بر میگرفته است."