خلاصة:
این نوشتار به بررسی تطبیقی ویژگیهای شخصیت انسان منتظر با شخصیت سالم از دیدگاه روانشناسی کمال پرداخته است. از اینروی، پس از تبیین مفاهیم شخصیت، انتظار، روانشناسی کمال و مؤلفههای روانشناختی انتظار، به بررسی نقش هر یک از این مؤلفهها بر شخصیت انسان منتظر میپردازد و آنگاه آن را با معیارهای سلامت روان از دیدگاه روانشناسی کمال مقایسه میکند.
This article examines the comparative characteristics of a Waiting human
personality with a (typically) healthy personality from the perspective of
developmental psychology. After explaining the concepts such as
personality, Waiting (the promised saviour), developmental psychology and
the psychological components of Waiting. The role of each of these
components on human personality will be reviewed and then will be
compared with the criteria for mental health from the perspective of
developmental psychology.
ملخص الجهاز:
"(کریمی، 1388: 34) راجرز نیز منکر تأثیر گذشته بر شیوة نگرش حال نیست و این تأثیر را در میزان سلامت روانی انسانها مؤثر میداند، اما معتقد است که اشخاص سالم میتوانند خودشان راهنمای دگرگونی و کمال خویش باشند و زندگیشان را بدون تأثیر رویدادهای گذشته هدایت کنند.
(کریمی، 1388: 161) ب) وحدت شخصیت انتظار به منزلة آرمان، موجب تمرکز افکار و نیروهای آدمی میشود؛ زیرا همة آنها ناظر به یک هدف، یعنی انتظار ظهور هستند و برای رسیدن به این هدف، انسان نیازمند برنامهریزی و طراحی عملیاتی است تا بتواند با بهرهگیری از تمامی سرمایههای وجودی خویش و استفادة بهینه از امکانات، گامبهگام به مقصود نزدیک شود.
نتیجه در پایان به طور طبقهبندی شده، نظرات تطبیقی مکتب انتظار دربارة شخصیت مطلوب و سالم ارائه میشود: انگیزش: قصد تقرب به ساحت قدس خداوند متعال یا محبت و رضای او، انگیزة اصلی انسان منتظر است.
تأکید بر گذشته، حال یا آینده: تأکید اصلی بر زمان حال است و از این جهت میتوان گفت دیدگاه روانشناسان مذکور، خصوصا دیدگاه پرلز که بر زمان و این مکان تأکید بسیار دارد، با دیدگاه مکتب انتظار تقریبا مشترک است، اما با وجود این در روایات و آیات نشانههایی از تأثیر گذشته و نقش آینده در ساختن شخصیت مطلوب مشاهده میشود.
تأثیر گذشتة فرد از نظر اسلام و در نتیجه از دیدگاه مکتب انتظار مورد تردید نیست، ولی مهم این است که انسان مؤمن در اسلام، هیچگاه اسیر دستبسته گذشته خود نیست و با اراده و اختیار آگاهانه خود مسیر کمال و تعالی خود را برمیگزیند."