خلاصة:
دانشگاه و سایر مجموعه های آن سازمانی با رسالت مشخص است که ارزیابی عملکرد آنها در خصوص استفاده بهینه از منابع و برآوردن هرچه بیشتر اهداف، ضرورت دارد. از طریق سنجش عملکرد می توان ضمن شناسایی نقاط ضعف و قوت و حداقل نمودن منابع ورودی، وضعیت موجود را بهبود بخشید. در این راستا ارزیابی کارایی دانشکده های دانشگاه، بررسی علل کارایی و ناکارایی آنها و برنامه ریزی مناسب برای اصلاح و هدایت واحدهای ناکارا از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مدل تحلیل پوششی داده ها (DEA) روشی ناپارامتریک برای اندازه گیری کارایی فنی مجموعه ای از واحدهای همگن است. در این مقاله با توجه به اهمیت دانشگاه ها به عنوان بزرگترین مراکز آموزش عالی در کشور، کارایی دانشکده های دانشگاه شهید بهشتی به روش تحلیل پوششی داده ها با استفاده از مدل CCR مضربی ورودی محور در دو حالت ساده و استفاده از اوزان برای ورودی ها و خروجی ها و بر اساس مدل برنامه ریزی آرمانی (با چهار روش حداقل کردن متغیر انحرافی، حداقل کردن مجموع متغیرهای انحرافی، حداقل کردن حداکثر میزان انحراف و برنامه ریزی خطی چند هدفه) طی دوره تحصیلی 1386-1382 اندازه گیری شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که تحلیل پوششی داده ها بر اساس مدل برنامه ریزی آرمانی در مقایسه با مدل های کلاسیک (مدل های CCR) توانایی بالاتری در تمایز میان واحدهای تصمیم گیری و ارائه وزن های واقعی دارد. یافته های تحقیق طی دوره مورد بررسی حاکی از ناکارایی دانشکده حقوق و کارایی دانشکده های علوم، مدیریت و حسابداری و علوم زمین بر اساس شاخص های در نظر گرفته شده است.
ملخص الجهاز:
"فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات مدیریت صنعتی سال هشتم،شماره 19،زمستان 89 صفحات 1 تا 22 ارزیابی کارایی دانشکدههای دانشگاه شهید بهشتی با رویکرد تلفیقی تحلیل پوششی دادهها و مدل برنامهریزی آرمانی دکتر اکبر عالمتبریز{P*P} راضیه فرجی{P**P} حسام سعیدی{P***P} چکیده دانشگاه و سایر مجموعههای آن سازمانی با رسالت مشخص است که ارزیابی عملکرد آنها در خصوص استفاده بهینه از منابع و برآوردن هرچه بیشتر اهداف، ضرورت دارد.
در این مقاله با توجه به اهمیت دانشگاهها به عنوان بزرگترین مراکز آموزش عالی در کشور،کارایی دانشکدههای دانشگاه شهید بهشتی به روش تحلیل پوششی دادهها با استفاده از مدل CCR مضربی ورودی محور در دو حالت ساده و استفاده از اوزان برای ورودیها و خروجیها و بر اساس مدل برنامهریزی آرمانی(با چهار روش حداقل کردن متغیر انحرافی،حداقل کردن مجموع متغیرهای انحرافی،حداقل کردن حداکثر میزان انحراف و برنامهریزی خطی چند هدفه)طی دوره تحصیلی 1386-1382 اندازهگیری شده است.
مدل CCR ورودی محور،از دسته مدلهای برنامهریزی خطی است که با استفاده از مدل زیر برای تکتک واحدهای مورد ارزیابی،کارایی را سنجیده و بر اساس نتایج به دست آمده از حل این مدلها پیشنهادهای لازم را ارائه میدهد[7]: (مدل 1) (به تصویر صفحه مراجعه شود) x i j :میزان ورودی i ام برای واحد j ام m) و...
در این تحقیق ابتدا برای تعیین عوامل موثر بر ارزیابی کارایی نسبی دانشکدهها و همچنین اهمیت هر یک از شاخصها از متغیرهای کلامی استفاده شده و سپس مدل حاصل از تحلیل پوششی دادهها با در نظر گرفتن میزان اهمیت هر یک از عوامل مورد بررسی قرار گرفته است.
در این تحقیق جهت اندازهگیری کارایی نسبی دانشکدههای دانشگاه شهید بهشتی علاوه بر مدلهای کلاسیک DEA شاخصهای ورودی و خروجی رتبهبندی شده و سپس مدل عمومی DEA مورد بررسی قرار گرفت."