خلاصة:
موفقیت نسبی همگرایی در اروپا، موجب شده است که سایر مناطق جهان به ایجاد ترتیبات منطقه ای، به منظور رشد و توسعه اقتصادی و ترویج صلح و دوستی در منطقه فکر کنند. شکل گیری سازمان همکاری های اقتصادی (اکو) برای این منظور صورت گرفته است. هر چند در نگاه اول، شاید مقایسه دو تشکل منطقه ای مذکور، چندان متناسب با اهداف، اساسنامه، عملکرد و شرایط آنها نباشد، ولی بی شک برخی از دولت های اکو، عملکرد فعلی آن را مطلوب ارزیابی نمی کنند و آرزوی تحقق وضعیت بهتری را دارند. در مقاله حاضر، تلاش می شود دغدغه های اکو با الهام از موفقیت نسبی اتحادیه اروپا مورد بررسی قرار گیرد. با توجه به یافته های پژوهش حاضر، مشکلات اکو را می توان در دو زمینه ساختاری، مانند فقدان و عدم دموکراسی بالنده و لیبرالیسم اقتصادی، آسیب پذیری ژئوپلیتیکی و نفوذ منفی قدرت های فرامنطقه ای و نیز فقدان و عدم تحقق راهبردهای تجاری مورد ارزیابی قرار داد. طبق نتایج پژوهش حاضر، اکو هنوز نتوانسته است به اولین گام همگرایی دست یابد که وحدت گمرکی است. از این رو، انگیزه اعضا برای ارتقای آن کاهش یافته است. ولی نگارندگان مقاله حاضر، درباره سرنوشت اکو ناامید نیستند. در پژوهش حاضر، وضعیت اتحادیه اروپا، ایده ال و بدون مشکل تلقی نمی شود، ولی از دیدگاه واقع گرایانه، موفقیت این اتحادیه در همگرایی منطقه ای، مدلی قابل اعتنا در سطح جهان ارزیابی میگردد. از این رو، تجارب اروپا در پیشبرد همگرایی اکو می تواند سودمند باشد.
EU relative success of regional integration has encouraged other regions of the world to make new regional arrangements with the aim of economic growth and development as well as extending peace and friendship in their own regions. Economic Cooperation Organization (ECO) was formed in line with the same goals. At the first glance، these two regional bodies might seem incomparable as far as their goals، statute، performance and terms are concerned; however some member countries of ECO do not evaluate its present performance as satisfactory and wish to improve it a to better status. This article tries to examine ECO concerns with a view of EU relative success in mind. Based on the review of the related literature on the EU regional body، the researchers categorize ECO problems into two: first، structural problems such as the lack of dynamic democracy and economic liberalism، as well as geopolitical vulnerability and negative the influence of trans-regional powers، and second، the lack of trade strategies. The research findings show that ECO has not yet finalized the first step of regional integration، i.e. the unity of the customs. Therefore، the members’ motivation for progress has diminished. The authors are still hopeful about destiny of ECO. This article do not assess EU situation as ideal or without difficulty. Yet realistically speaking، the EU success in regional integration could be an examinable model for the world. Consequently، European experience might helpful for ECO.
ملخص الجهاز:
com"/> چکیده موفقیت نسبی همگرایی در اروپا، موجب شده است که سایر مناطق جهان به ایجاد ترتیبات منطقهای، به منظور رشد و توسعه اقتصادی و ترویج صلح و دوستی در منطقه فکر کنند.
یکی از موارد نسبتا موفق همکاریهای منطقهای، اتحادیه اروپا است که اکنون به صورت الگو و نماد همکاری و همگرایی منطقهای<FootNote No="125" Text=" Regional Integration"/> برای سایر مناطق جهان تبدیل شده است.
بنابراین، بر اساس نظریههای همگرایی منطقهای که به طور مختصر بیان شد، پیشرفت فرایند همگرایی یا برداشت سودمند بودن آن برای اعضا، با ایجاد و اتخاذ سیاستهای کارکردی چشمگیر (مانند بازار مشترک)، چارچوبهای سازمانی مؤثر (استقلال حقوقی و شخصیت فراملی)، همانندی و درک متقابل در ارزشهای سیاسی و فرهنگی، لیبرالیسم اقتصادی و مساعدت عوامل بینالمللی حاصل میشود.
همچنین اتحادیه برای جلوگیری از ایجاد اختلال در روند همگرایی ناشی از عضویت اعضای جدید در معیارهای کپنهاگ، یکی از پیششرطهای ورود به اتحادیه اروپا را وجود اقتصاد بازاری اعلام کرده است (اسلوبدچیکف<FootNote No="148" Text=" Slobodchikoff"/>، 2010: 3).
یکی از موانع سازمانی همگرایی در اکو نسبت به اتحادیه اروپا، میزان ارتباطات دیپلماتیک بین کشورهای عضو است.
همچنین یکی دیگر از فواید حضور قدرت برتر در سازمان این است که میتواند هزینههای همگرایی را برای کشورهای عضو کاهش دهد و نیازهای سیاسی اقتصادی کشورها را تأمین کند و از تأمین نیاز اعضا توسط قدرتهای برونمنطقهای جلوگیری کند (قاسمی، 1384: 170).
&quot;ورود یک کشور قدرتمند به اکو&quot;: یکی دیگر از موانع همگرایی در اکو، عدم تمایل و اراده سیاسی کشورهای عضو به همکاری و فعالیت در سازمان است.