دفتر ماه: زیبا شناسی اسلامی محادثة ومقابلة

"اما در مباحث زیبایی شناسی می توان دو نوع رویکرد داشت؛ در روش اول یک طرح پژوهش محور را باید دنبال کرد، بدین صورت که ابتدا از طریق مفاهیمی که وجود دارد، طبیعتا این مفاهیم از خود قرآن شروع می شود، وسپس از طریق ترجمه ها و تفاسیر ودر مرحله بعدی صورت های حتی ادبی استخراج شده از فرهنگ قرآنی، مفاهیمی تدوین می شود، بعد برای این مفاهیم مصادیقی نیز بایستی پیدا شود که عینا انطباق پذیر باشند. اگر بحث میمسیس را مورد توجه قرار دهیم دو دیدگاه کلی را در رابطه با آن خواهیم یافت ، دیدگاهی که تحت تاثیر افلاطون معتقد است که هنرمند با واسطه طبیعت از عالم مثل تقلید می کند و دیدگاه دیگر معتقد است هنرمند از خود طبیعت تقلید می کند، حال سئوال اینجاست که هنرمند اسلامی از چه چیزی تقلید می کند؟ از طبیعت، عالم مثل، یا چیز دیگر؟ لازم است اشاره کنم به اینکه وقتی ما به پدیده ها و مصنوعات انسانی ارزش قدسی می دهیم، اولا اجازه نمی دهیم رشد کند، و فکر می کنیم در همان حد کفایت می کند، ثانیا اجازه تجزیه و تحلیل را از خودمان سلب می کنیم. آیا به نظر نمی رسد که خلاقیت هنرمند با مفهوم قدسی اثر هنری و با غایت آن در اسلام متناقض باشد؟ در جهان بینی اسلامی بحثی به عنوان خلاقیت به مفهوم غربی معنا ندارد منظورم اینست که اگر مفهوم خلاقیت هنرمند آنگونه که در غرب مطرح است به عنوان یک راهکار جهت خروج از بن بست تکرار در نظر گرفته شود، در این صورت چه رابطه ای را میان آن و غایت هنر اسلامی باید در نظر گرفت؟ باید توجه کنیم که الان در دنیای غرب هم، هنرمند دیگر آن تعریف عصر نبوغ و عصر آرتیستی را ندارد."