ملخص الجهاز:
"در امور سیاسی مطلقا بدون مراجعه به دادسرا و صدور قرار از طرفبازپرسهای ذیصلاح اشخاص را مدتها در بازداشت نگه داشته و هر پرونده را که خود مقتضیمیدانسته به دادگاه میفرستاده و در امور غیر سیاسی نیز در بعضی موارد شخصا دستور بازداشتمتهمین را برخلاف مقررات قانون میداده است و حتی برای این که هیچیک از مقامات قضایی و ادارینتواند نسبت به اشخاصی که تحت عنوان اتهام سیاسی که به امر مشار الیه در مرکز و شهرستانهابازداشت شدهاند،توضیحاتی بخواهند دستور داده بخشنامه زیر را اداره سیاسی در سال 1315صادر و به تمام شهربانیهای استانها و شهرستانها ابلاغ نمایند...
چنانکه میدانیم اطلاعات در مورد زندان ازدوران پهلوی دوم به دلیل ایجاد زندانهای جدید،نوع زندانیان(سیاسی)وشرایط حاکم بر مملکت بهطور عمده وجود دارد اما در فاصله زمانی مشخصشده در این پژوهش این اطلاعات بسیار محدود بوده است.
مفهوم این سخن آن استکه اگر در آتن باستان به این نتیجه رسیدهاند که میبایستیمکانی برای ن گهداری برخی از افراد داشته باشند،در ایرانو مصر نیز به نتیجه مشابهی رسیدهاند اما شیوه وقوع رفتاربا زندانی و قوانین جزایی و حقوق و تکالیف و ابزارهایبازدارندگی احیانا متفاوت بوده است اما مفهوم زندان یازندانی به عنوان وسیله مورد استفاده بسیاری از اجتماعاتو فرهنگهای بشری قرار گرفته است.
ندان درصدر اسلام همانگونه که نوشته شد،در هیچیک از فرمایشاترسول الله مسأله زندان ذکر نشده،اما از آنجا که ما سیرهنبوی را جدا از فرهنگ شیعی به حساب نمیآوریم،ناگزیراز بررسی هر دو موضوع در همین تیتر میباشیم:اطلاعاتتاریخی به مواردی اشاره دارد که نشان میدهد،نبی مکرماسلام(ص)به تعداد انگشتشماری دستور بازداشت موقتافراد را صادر فرمودند از آن جمله:«در حدیث آمده استکه هحضرت رسول(ص)مردی از طایفه بنی خلیفه را کهشمامه بنی آثال نام داشت و بزرگ طایفه بود در مسجدمدینه حبس کرد."