بهار در راه - مجلة دانشگاه انقلاب الأدب والفن

"من جز بخشیدن تو چه کار می‌توانم بکنم؟!اگر این بخشش تو را به من بازگرداند و مرا به تو برساند. خوشحالی‌ام را نمی‌توانم پنهان کنم آنچنان‌که خانم بهفر هم اینهمه خوشحالیرا فهمیده است و پا به پای من شادی می‌کند. پرورشگاه از زمان آمدن خانم بهفر،حال و هوای دیگری پیدا کرده است. اما هدیۀ خانم بهفر از همهقشنگتر بود؛یک صدف سفید که صدای موج دریا را با خود دارد. دخترم!قصۀ من در آن نامه ناتمام ماند و تو گمان کردی که فصلمصیبت تمام شده است و مادرت اکنون به راحتی نفس می‌کشد. اکنون سه روز است که اتاق مرا از بچه‌ها جدا کرده‌اند. دیروز از حرفهای دکتر با پرستار و خانم بهفر فهمیدم که امید زیادی به زندهماندنم نیست. وقتی این را به خانم بهفر گفتم او گفت که من اشتباه شنیده‌ام واصلا اشتباه کرده‌ام که حرفهای بزرگترها را شنیده‌ام. ولی اگر اشتباه کرده بودم شایدچشمهای خانم بهفر اینقدر از گریه سرخ نمی‌شد."