نقد و معرفی کتاب: دو استدراک از سعادت نامه یا روزنامه غزوات هندوستان مقدمة ومراجعة

"مؤلف این کتاب،علی بن جمال الاسلام،معروف به غیاثالدین علی یزدی است که از عالمان دین و از اعقاب ابو الفضلرشید الدین میبدی،صاحب تفسیر کشف الاسرار و عدة الابرار بودهکه در عهد آل مظفر،قاضی شهر یزد بوده و با شاه یحیی مناسباتیداشته است. مؤلف،دیباچۀ کار خود را به امیرزاده(به تصویر صفحه مراجعه شود)خلیل سلطان بهادر تقدیم نموده است: «دیباچه این تاریخ همایون و سعادت‌نامۀ میمون به نامبزرگوار این نهال بستان عظمت و اقتدار که در صف کارزارو موقف جنگ و پیکار باریعان شباب چون شیر ژیان و ببردمان شرایط رزم‌آزمایی به تقدیم رسانیده،موشح گردانید»[متن کتاب،ص 63] 2. »[متن کتاب،ص 62]راوی اصلی جنگهایتیمور در هندوستان است و چنانچه مؤلف اشاره می‌کند: «حکم صادر شد که جهت تاریخ بعضی از حروب... دیباچۀفارسی نویسد و فتوحات متواتر که از مبدأ عهد باز کرامت شد1درفصلی مفرد مجملا قلمی کرده،بعد ذلک روزنامۀ غزواتهندوستان پیش گرفته،جنگ‌نامه‌ها بهعبارتی از تکلف دور و به فهم نزدیک علیالتفصیل شرح دهد»[متن کتاب،ص 15] او براساس روزنامۀ غزوات هندوستان وجهت آسان شدن و قابل فهم بودن مطالب،اقدام به تفصیل و شرح آن نموده است."