ملخص الجهاز:
"به نظر میرسد بهترین شیوۀ مباحثه درس خارج همین شیوه است زیرا این روش قدرتاستدلال و حل مسئله را در طلبه تقویت میکند و قدرت تفکر و اندیشه او را بالا میبرد ودر یک سیر منطقی عمل یادگیری اتفاق میافتد،قدرت بیان را تقویت میکند و گویندهو شنونده هر دو به نقاط ضعف و اشتباهات خود پی میبرند.
ولی مانعی وجود دارد و آنمتقدسین هستند،یک وقت ما خواستیم یک نفر از همین افرادی را که اهل تحقیق ونوشتن مقاله درباره مسائل روز بود(منظور استاد محمد تقی جعفری است)کمک کنیم ومورد تشویق قرار دهیم،مورد اعتراض برخی از این متقدسین واقع شدیم،به طوری کهگفتند:سهم امام را در ترویج غیر فقه و اصول به کار میبرد.
ازاینرو بهاستاد اشکال علمی نمیکنند و به دنبال همین توهم است که افرادی با کهولت سن،هنوزدر درس خارج شرکت میکنند و با اینکه چندین دورۀ درس اصول و فقه را گذراندهاند،هنوز خود را صاحبنظر نمیدانند.
ولی اکنون بحث بر سر توهم نادرستی است که اخیرا در حوزههای علمیه پدید آمده استو موجب یأس و ناامیدی و سرگردانی عدهای در درس خارج گشته است؛زیرا کسانی کهیقین داشته باشند استعداد کافی برای اجتهاد ندارند،خود را مسئول خواهند دانست که درطرحهای تحقیقی یا تبلیغی یا موارد دیگر در حد توان خویش بکوشند.
پرداختن همزمان به چندین درس خارج گاهی بعضی از طلاب به دلیل عشق و علاقه شدیدیکه به درسها دارند،در بیش از دو درس فقعه و اصول(و گاهی در چهار درس)شرکت میکنند که این موجبپایین آمدن کیفیت تحصیل آنان میشود و فرصت کافیبرای بررسی و تدبیر و نوشتن نمییابند و ازاینرو،قوۀاستنباط آنان تضعیف میگردد و آرا و نظرات آنها ازاستحکام چندانی برخوردار نمیگردد."