فراوانی بی اختیاری نسبت به گاز و مدفوع متعاقب عمل جراحی اینترنال لترال اسفنکتروتومی در بیماران مبتلابه بیماری شقاق مقعد در بیمارستان امام خمینی تهران مقالة

زمینه و هدف: بی اختیاری مقعدی یا فقدان کنترل ارادی عبور مدفوع یا گاز از مقعد، از علایم پزشکی نسبتا شایع است که یکی از علل آن عمل جراحی اسفنکتروتومی می باشد که به منظور درمان بیماری شقاق مقعد انجام می شود. به علت تعداد نسبتا بالای بیمارانی که تحت این عمل جراحی قرار می گیرند بر آن شدیم که به بررسی فراوانی بی اختیاری مقعد در کنترل گاز و مدفوع (مایع و جامد) و متغیرهای مستعد کننده این عارضه به دنبال عمل جراحی اسفنکتروتومی نوع باز بپردازیم. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی از بین 352 پرونده بررسی شده، 100 بیمار قابل پیگیری بودند. وجود و یا عدم وجود بی اختیاری در بیماران توسط مراجعه حضوری و یا تماس تلفنی بررسی گردید. متغیرهایی شامل سن، جنس، نوع و تعداد زایمان قبلی و اعمال جراحی همراه نیز مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS تحلیل شد. یافته ها: از بین 100 بیمار 42) مرد و 58 زن(، در 7 نفر شامل 4 مرد (%9.5) و 3 زن (%5.1)، بی اختیاری نسبت به گاز مشاهده شد که از بین آنها، 3 نفر بی اختیاری نسبت به مایع را نیز ذکر می کردند. ولی هیچ یک دچار بی اختیاری در کنترل مدفوع جامد نبودند. میانگین سنی بیماران دچار عارضه 44 سال بود که همگی در رده سنی بالای 20 سال قرار می گرفتند و 2 نفر از 7 نفر در گروه سنی بالای 60 سال بودند. زنان مبتلا به بی اختیاری، حداقل یک بار زایمان داشتند. بی اختیاری نسبت به گاز در بین بیماران تحت عمل جراحی اسفنکتروتومی، توام با هموروئیدکتومی، در 2 نفر (%7.7) دیده شد. نتیجه گیری: در کل میزان بی اختیاری نسبت به گاز شیوع بیشتری نسبت به بی اختیاری نسبت به مایع و جامد داشت. شیوع بی اختیاری در مطالعه ما در مردان بیشتر از زنان بود، در حالی که بر طبق مطالعات قبلی این نسبت برعکس بوده است. سالمندان بیشترین میزان بی اختیاری را داشتند. شایعترین عمل جراحی همراه با اسفنکتروتومی، هموروئیدکتومی بود.

"چکیده‌زمینه و هدف:بی‌اختیاری مقعدی یا فقدان کنترل ارادی عبور مدفوع یا گاز از مقعد، از علایم پزشکی نسبتا شایع است که یکی از علل آن عمل جراحی اسفنکتروتومی می‌باشد که به منظور درمان بیماری شقاق مقعد انجام می شود. به علت تعداد نسبتا بالای بیمارانی که تحت این عمل جراحی قرار می‌گیرند بر آن شدیم که به بررسی فراوانی بی‌اختیاری مقعد در کنترل گاز و مدفوع(مایع و جامد)و متغیرهای مستعد کننده این عارضه به دنبال عمل جراحی اسفنکتروتومی نوع باز بپردازیم. ولی در زمان انجام عمل اسفنکتروتومی، 2 نفر از 7 بیماری که بعدها دچار بی‌اختیاری گاز شده بودند، همزمان"هموروئید علامتدار"داشتند که تحت عمل جراحی هموروئید کتومی همزمان نیز قرار گرفته بودند. در حالی که در مطالعاتی که درصد بیشتری عارضه داده‌اند7 بیماران شقاق مقعد کاملا بطور تصادفی جهت عمل انتخاب شده‌اند دچار بی‌اختیاری متوسط نسبت به مایع شدند که در مقایسه با یکی از مطالعات قبلی در مردان 3/33% و در زنان 4/53% 7P}می‌باشد."