ملخص الجهاز:
"اکنون سازمانها و کارشناسانبرجسته بین المللی که در موضوعخواربار مشغول مطالعه هستندمتفقا بر این عقیدهاند که سرانجامکشورهای در حال توسعه که دارایکمبود خواربار هستند ناگزیرخواهند بود که در تولید خواربارخودشان یک افزایش قابل ملاحظهایبدست آورند بدیهی است که ما دربعضی از کشورها با کمبودهای زیادشدید خواربار مواجه میباشیم وواضح است که کمک غذائی بایستیتا چند سال دیگر ادامه یابد مثلاانگلستان یکی از آن کشورهائیاست که در یک طرح عظیم کمکخواربار که اخیرا رد کنفرانسبین المللی گندم در رم تنظیم گردیدشرکت دارد دولت انگلستان حاضر شدهاست سالیانه مبلغی متجاوز از پنجمیلیون لیره باین طرح کمک نمایدبا وجود اینکه این کشور خود یکیاز واردکنندگان بزرگ گندممیباشد و با مشکلات توازنپرداختهای خود دست بگریباناست این کمک انگلسان باینطرح با توجه به فوریت و اهمیت وضعفعلی صورت میگیرد بنظر انگلستان کوشش ومساعی ما که بوسیله برنامه کمکی-مان بمیزان دویست میلیون پندسالیانه برای پیشرفت اقتصادی وکشاورزی عمومی کشورهای در حالرشد انجام داده میشود برای حلاین اشکال مهمتر خواهد بود.
معذلککشورهای در حال توسعه اگربخواهند به مسائل و اشکالات خودفایق آیند بایستی خودشان دربارهسیاست اقتصادی و برنامهریزیتصمیمهای صحیحی اتخاذ نمایند-و اما اینکه در بین تمام صنایع دراقتصاد ملی به تولید خوارباربایستی تقدم داده شود خود یکموضوعی است که نسبت بهریک ازکشورها فرق میکند و بمرحلهرشد و منابع طبیعی و سایر منابع ونیروی کشاورزی و صنعتی ومزایای بازرگانی بین المللی چنینکشورها بستگی دارد-از نگرانیفعلی درباره وضعیت تعداد نفوسو خواربار نمیتوان چنین نتیجهگرفت که تمام کشورها از حیثمقادیر خواربار بایستی از واردکردن از خارج مستغنی شود وبعلاوه طرح برنامههائی برای تولیدخوابار بمنظور صدور بخارج درهریک از این کشورها و یا در تماماین کشورها که امکانپذیر باشدمعنای اقتصادی دربر نخواهدداشت."