چهاردهمین سالگرد درگذشت استاد محمدعلی جمالزاده - نامه یی چاپ نشده أخبار وتقارير

"کیست که باقی باشد جز او که از او هیچسردر نمی‌آوریم و به طور حتم همیشه بوده و هست و خواهد بودو آن همه اسم‌ها دارد و تاکنون احدی(حتی پیغمبرهای بزرگ)خبر رضایت‌بخش از او به آدمیان نداده‌اند و عقل ناقص آدمیانکه خود خدای تعالی در حقشان فرموده«ظلوم و جهول»ابدابه جایی نمی‌رسد و من بی‌ادب جسارت کرده با ایرج میرزایخدا بیامرز هم زبان شده خطاب به خالق جهان که سر و تهش رااحدی نمی‌شناسد و نخواهد(هرگز)شناخت می‌گویم: {Sآ خدا خوب که سنجیدم من#از تو هم هیچ نفهمیدم منS}استدعا دارم به خانواده‌ی مرحوم(یا خدا بخواهد زنده باشد)شاه‌زیدی با تلفن از قول من تعزیت(اشک در چشمانم آمده است)بگویید:از حال و روزگار خودتان هم البته صد البته برایم بنویسید. ای آقای شهسوارانی درباره‌ی اسهام سیمانم شاید خبردارشده باشید که گویا بالاخره امکان‌پذیر شده است که نتیجه‌یشصت سال حق التألیف(نتیجه‌ی قسمتی از کارم را در طولقسمت بزرگی از عمرم)مرا به دانشگاه تهران(خدا می‌داند چندقران برای چند صد تومان)بدهند تا دانشگاه تهران به کمکهیأت امناء من(آقایان ایرج افشار+استاد باستانی پاریزی و(به تصویر صفحه مراجعه شود)استاد دکتر جواد شیخ الاسلامی)تمام عایدات را در راه خیراتو مبرات به مصرف برسانند."