خلاصة:
این مقاله که برگرفته از دایره المعارف فرهنگ کشورهاست. با بررسی عناوین و موضوعات متداول به فرهنگ مصر پرداخته و مسائلی مانند، روابط قومی و نژادی، ازدواج، خانواده، آداب معاشرت، اعتقادات دینی، مراسم و جشن ها، هنر، علوم اسلامی و ... را بررسی کرده است.
ملخص الجهاز:
"فرانسویها پس از اشغال الجزایر تلاش کردند تااز فرهنگ بومی این کشور خلاص شوند؛یکی از روشهایی که آنان پیش گرفتند،تحمیل زبان خود بر مردم بود.
چائوها از دیرباز منزویترینگروههای بربر بهشمار میروند؛تنها بیگانگانی که به روستاهای آنها پا گذاشتهاند رابازرگانان رهگذر کابیلی تشکیل میدهند؛اما این انزواطلبی در طول جنگ برای استقلال،بهویژه زمانی که فرانسه بسیاری از چائوها را به اردوگاههای کار اجباری فرستاد،شکسته شد.
این شهرتوسط اعراب در سال 903 میلادی ساخته شده،اما تا دو قرن در تصرف کشور اسپانیا وسپس فرانسه قرار داشته است.
این کشور دارای یک هیئت قانونگذاریبوده که به آن مجلس ملی گفته میشود و متشکل است از 295 نماینده منتخب که برایمدت پنج سال خدمت کرده و برای دورههای بعد نیز اجازه شرکت در انتخابات را دارند.
در سالهای پس از 1971،دولت تحصیل را برای کودکانبین شش تا پانزده سال رایگان و اجباری نمود و تلاش کرد تا از نظام آموزشی استفادهنماید که تناسب بیشتری با اعتقادات ملی این کشور داشته باشد.
مسیحیت از دوران رومیها در این کشور موجودیت داشته اماعلی رغم تلاشهای صورت گرفته(بهویژه از سوی فرانسه استعماری)جهت تغییر دین مردمالجزایر،تعداد مسیحیان الجزایری بسیار ناچیز بوده است.
اسلام نه تنها اساس زندگیدینی مردم الجزایر را تشکیل داده،بلکه به عنوان نیروی اتحادبخشی(هم در داخل کشور وهم در میان دیگر کشورهای عرب)بهکار رفته و باعث شده تا زمینه فرهنگی و معنویمشترکی بین همه مسلمانان بهوجود آید.
این عده شاملنویسندگان فرانسوی بوده که در این کشور زندگی کرده و به نویسندگی پرداختهاند(مانندآلبرت کامو1و امانوئل روبلس2)و نیز نویسندگان الجزایری،که برخی به زبان فرانسه(مانندکاتب یاسین3نمایشنامهنویس)و برخی به زبان عربی و گویشهای بربر آثار خود را خلقکردهاند."