آنچه نگفتم - مجلة کتاب ماه کودک و نوجوان مقالة

"آنچه نگفتم پژمان رحیمی‌زاده (به تصویر صفحه مراجعه شود)نوشتن در مورد کسانی که تأثیر عمیقی در زندگی‌شان گذاشته‌اند،بدون آنکه آشنایی ویژه و نزدیکی با شخصخودشان،روحیات و خلق‌وخوی‌شان داشته باشی،کار سختی است. استعداد و نبوغ شگرفی که در خلق آثار او دیده می‌شود و سهم مهم و پایداری که در تحول هنرهای تجسمیدر دهه‌های اخیر داشته است،شگفت‌انگیز است. چنان‌چه سی سال قبل با دیدن تصاویر کتابپسرک قهرمان این اتفاق برایم افتاد. تا آن موقع ژول‌ورن و ایزاک آسیموف برایم آدم‌های مهمی بودند،اما دیدن تصاویر کتاب مثقالی برایمدر دنیای دیگری را گشود و یاد گرفتم در کنار ادبیات،از نقاشی هم لذت ببرم. هنگام چاپ کتاب سال تصویرگران ایرانی،همراه او جزو هیئت انتخاب آثار بودم. کشف نشانه‌های تصویری،طراحی شخصیت‌ها و ترکیب‌بندی‌هایتباعث می‌شود با کنجکاوی بیشتر و به شکل عمیق‌تری به دنیای پیرامون خود نگاه کنم. من سی سال است که تو را می‌شناسم و منتظر چنین روزی بودم تا تو را از نزدیک ببینم و این‌ها را به توبگویم."