ملخص الجهاز:
"نوسان بین زبان محاورهو معیار،باعث میشود آن شعر از زبان استوار و سالمی برخوردار نباشد؛اگر شاعر زبان محاوره را برای شعرش انتخاب کرده است،پس به کاربردن شکل غیر محاورهای در بعضی از موارد،چه علتی جز قرار گرفتن در تنگنای وزن میتواند داشته باشد؟ >>{Sمیوهی من شبیه/#انجیر نرم باغه/#شاخهها مثل یک دست/#یه دستی که شده بازS}<<(درخت بلوط) >>{Sکاشکی سفر تموم نشه/#همیشه اینجا بمونیم/#شادی کنیم دست بزنیم/#قدر گلهارو بدونیمS}<<(گل نیلوفر) >>{Sفکر نکنی میرم کوه/#بازی و ورزش کنم/#یا که بخوام با دوستام/#یک کمی ورزش کنمS}<<(سوسن چلچراغ) >>{Sروستایی داره رودبار/#که اسم او داماشه/#نداره ده قشنگی/#اگر سوسن نباشهS}<<(سوسن چلچراغ) یکی دیگر از مشکلاتی که امکان دارد زبان شعر در حین خواندن برای مخاطب به وجود بیاورد،تمام شدن یک مصراع با کلمهای است،که نقش مضاف دارد و شروع شدن مصراع بعد با مضافالیه است: >>{Sمیخوام توی اتاقم/#یک شبی مهمون بشی/#با رویاهات همراه/#صدای بارون بشی/#رطبهای سیاه و زرد/#رو خوشهها نشستهان/#یهمیوهی خوب برای/#مسافرای خستهانS}<<(درخت نخل) (به تصویر صفحه مراجعه شود)>>{Sتو این خونهی توپی/#همیشه در امانیم/#ما عاشق غذای/#خوشمزهی مامانیمS}<<(خونهی توپی) >>{Sمیوهی من شبیه/#انجیر نرم باغه/#قرمزه و رو درخت/#شبیه یک چراغهS}<<(انجیر معابد) گاهی افعال،در جای درست خود به کار نرفتهاند."