خلاصة:
مقدمه : مدیریت زمان از جمله اصول مدیریت اثربخش می باشد که نیازمند برخی مهارت ها است. این مهارت ها به دو گروه مهارت فردی و رفتارسازمانی مدیریت زمان تقسیم می شوند. هدف از این مطالعه توصیفیف بررسی و ارتباط سنجی مهارت های فردی و رفتارسازمانی مدیریت زمان و همچنین ارتباط سنجی آن دو با برخی متغیر ها نظیر تخصص حرفه ای، تجربه و خصوصیات دموگرافیک مدیران آموزشی یک دانشگاه منتخب بوده است. روش : از جامعه آماری این پژوهش - کلیه مدیران آموزش مراکز دانشگاه پیام‌نور - با استفاده ا ز روش نمونه‌گیری تصادفی ساده ، تعداد 100 نفر مدیر آموزش مر ا کز به طور تصادفی انتخاب گردیدند. بر اساس مطالعات انجام شده ، ابزار سنجش در این پژوهش شامل یک پرسشنامه محقق ساخته دو قسمتی بود که قسمت اول آن ابزار سنجش میزان مهارت فردی مدیریت زمان و قسمت دوم ابزار سنجش میزان مهارت سازمانی مدیریت زمان و ابعاد ششگانه آن بود . یافته ها : یافته ها حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد هر چند که رابطه بین مهارت فردی با رفتار سازمانی " مدیریت زمان " رابطه مثبت و د ا ر ای ضریب همبستگی 43/0 می‌باشد ( 001/0 P< ) اما ، میانگین نمرات مهارت فردی و رفتار سازمانی مدیریت زمان در بین مدیران زن و مرد و مدیران متخصص و غیر متخصص از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت . نتیجه گیری : با توجه به اهمیت برخورداری از مهارت مدیریت زمان در ارتقاء رهبری و بهره وری سازمانی، لازم است که مراکز آموزشی کشور عنایت و توجه بیشتری را به این مبحث معطوف دارند و ارتقاء توانمندی مدیران در کسب مهارتهای فردی مدیریت زمان اثر مثبت بر رفتار های سازمانی مدیریت زمان و در نتیجه افزایش بهره وری سازمان گردد. نتیجه گیری : میزان رفتار سازمانی مدیریت زمان را تا حدودی می توان براساس میزان مهارت فردی مدیریت زمان آنان تبیین نمود.
ملخص الجهاز:
"مجله علوم رفتاریدوره 2،شماره 2،تابستان 1387صفحات:192-183 Journal of Behavioral Sciences Vol 2,No. 2,2008 Pages:183-192 بررسی میزان و ارتباط مهارت فردی با رفتار سازمانیمدیریت زمان در مدیران آموزشی The correlation between personal skill and orgnizational behavioral time management among eductional administrators تاریخ دریافت:87/2/16 تاریخ پذیرش:87/3/4 سهیلا حافظی-،دکتر هدایت نقیبی*،دکتر عزت الله نادری*،سهیل نجفی مهری**،حسین محمودی** کیده {IBمقدمه:مدیریت زمان از جمله اصول مدیریت اثربخش می‌باشد کهنیازمند برخی مهارت‌ها است.
یافته‌ها:یافته‌های حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد هرچند کهرابطه بین مهارت فردی با رفتار سازمانی«مدیریت زمان»رابطه مثبت ودارای ضریب همبستگی 0/43 می‌باشد(0/001< P )اما،میانگین نمراتمهارت فردی و رفتار سازمانی مدیریت زمان در بین مدیران زن و مرد ومدیران متخصص و غیر متخصص از نظر آماری تفاوت معنی‌داری ندارد.
به منظور تعیین روایی ابزار تحقیق ابتدا پرسشنامه به همراهتعریف کاربردی واژه‌های مورد تحقیق مشتمل بر مهارتفردی مدیریت زمان و مهارت سازمانی آن به همراه ابعادششگانه‌اش،به تعدادی از اساتید بخش مدیریت و برنامه‌ریزیآموزشی دانشکدۀ علوم‌تربیتی و نیز تعدادی از دانشجویانکارشناسی ارشد رشتۀ مدیریت آموزشی بخش مدیریت وبرنامه‌ریزی آموزشی دانشکدۀ مذکور ارائه گردید،نحوۀ کار بهاین شکل بود که از آنها خواسته شد عباراتی را که به نظرشانبا ابعاد ذکر شده همخوانی ندارد مشخص نمایند.
همچنیننتایج حاکی از آن است که میزان مهارت سازمانی مدیریتجدول 2-ضریب همبستگی بین میزان مهارت فردی مدیریت زمان با ابعاد شش‌گانۀ مهارت سازمانی آن در بین مدیران (به تصویر صفحه مراجعه شود)ضرائب جدول فوق حاکی از بیشترین رابطه با بعد مدیریت ارتباطات و اولویت‌بندی اهداف و فعالیتها(ضریب 0/33)و کمترین رابطه با بعد تفویض اختیار(ضریب0/002-)می‌باشد."
(
, 
, 
)
