خلاصة:
مقدمه: تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش بر اساس چارچوب مدل "پرسید- پروسید" بر آگاهی، نگرش و رفتار بیماران مصروع انجام گرفت. روش: در این پژوهش نیمهتجربی، 64 بیمار مبتلا به صرع بزرگ بر اساس معیارهای ورود به مطالعه و بهصورت تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. مداخله آموزشی بر اساس الگوی "پرسید- پروسید" بهعنوان چارچوب برنامهریزی برای آموزش بیماران در گروه آزمون صورت گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محققساخته شامل سئوالاتی در زمینه مشخصات جمعیتی- بهداشتی بیماران و شاخصهای الگوی "پرسید- پروسید" بود. اطلاعات از طریق تکمیل پرسشنامه طی مصاحبه ساختاریافته با نمونههای منتخب در دو نوبت قبل از مداخله آموزشی و دو ماه بعد از آن جمعآوری شد. یافتهها : پس از مداخله، در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد میانگین نمرات عوامل مستعدکننده شامل آگاهی و نگرش و نیز نمرات عوامل تقویتکننده و نمرات رفتارها افزایش معنیداری داشت (05/0>p)، اما بین میانگین نمرات عوامل قادرکننده در گروه آزمون و شاهد بعد از مداخله تفاوت معنیداری وجود نداشت (05/0p). در گروه شاهد نیز میانگین نمرات شاخصهای آگاهی، نگرش و عوامل قادرکننده قبل و بعد از مداخله تفاوت معنیداری داشت. نتیجهگیری: آموزش بر اساس چارچوب مدل "پرسید- پروسید" در افزایش آگاهی، نگرش، عوامل تقویتکننده و نیز رفتارهای مقابلهای مثبت در بیماران مصروع مؤثر است.
ملخص الجهاز:
"تأثیر آموزش براساس مدل"پرسید-پروسید"برآگاهی،نگرش ورفتار بیماران مصروع no ledom"deecorp-edecerp"no desab noitacude fo tceffE stneitap yspelipe fo roivaheb dna edutitta,egdelwnoK تاریخ دریافت:1387/9/12 فرزانه ذیقیمت1زینب نادری*،عباس عبادی2،حسین کچوئی3،سودابه مهدیزاده4،جواد عاملی3،زهرا نیکنام5 چکیده {IBمقدمه:تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش براساس چارچوبمدل"پرسید-پروسید"بر آگاهی،نگرش و رفتار بیماران مصروعانجام گرفت.
در مورد آگاهی به عنوان مهمترین عامل مستعدکننده در مدلپرسید-پروسید،نتایج حاکیاز افزایش معنیدار میانگین نمراتآگاهی در گروه آزمون پس از مداخله آموزشی نسبت به گروهشاهد بود که این یافتهها مؤید تأثیر آموزش براساس مدلپرسید-پروسید و پرسید در مطالعات دیگر ازجمله مطالعه چیانگو همکاران در زمینه افزایش آگاهی کودکان مبتلا به اسم26،رایت و همکاران در زمینه افزایش آگاهی جامعه برای بهبودآگاهی از بهداشت ذهنی و جستجوی اولیه کمک برای تشخیصاختلالات خلق و سایکوز در بین افراد جوان27،تیلور وهمکاران در زمینه افزایش آگاهی زنان درباره غربالگری سرطانرحم28،آلتندر و همکاران در زمینه افزایش آگاهیدانشآموزان در رابطه با ایدز29،باستانی در زمینه افزایشآگاهی زنان باردار در رابطه با اضطراب،علایم آن و نیز روشهایتنشزدایی30،جلیلی و همکاران در زمینه افزایش آگاهیمادران درباره آلودگی انگلی رودهای25،شریفیراد در زمینهافزایش آگاهی دانشآموزان در رابطه با بیماریهای انگلیرودهای31است.
در پژوهش حاضر نگرش واحدهای مورد مطالعه در مورد صرعبه عنوان دومین عامل مستعدکننده در نظر گرفته شد و نتایجحاکی از افزایش معنیدار میانگین نمرات نگرش در گروه آزمونپس از مداخله آموزشی نسبت به گروه شاهد است که با مطالعاتدیگر در خصوص تأثیر آموزش براساس مدل پرسید-پروسید وپرسید در بهبود نگرش افراد همخوانی دارد که از آن جملهمیتوان به مطالعات تیلور و همکاران28،آلتندر و همکاران29،باستانی30،جلیلی و همکاران25و حکمتپور وهمکاران32اشاره نمود."