تعیین سطح کارآفرینی فردی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی مقالة

به طور کلی،در تعاریفی که از کارآفرینی ارائه شده است،تفاوت های مغایر و متناقضی به چشم می خورد،اما بر این نکته اتفاق نظر است که اصطلاح کارآفرینی دست کم بخشی از کارکرد تصمیم گیری را در جهت هدایت عملیاتی سازمان در برمی گیرد.وجود تفاوت ها در تعریف کارآفرینی از سویی نشان دهنده گستردگی و اهمیت موضوع است که می تواند از زوایای مختلف مورد بررسی قرار گیرد و از سوی دیگر،نشان دهنده پویایی موضوع است که در زمینه ارائه مدل ها،نظریه ها و نظرات متفاوتی را فراهم می آورد.این پژوهش از نظر هدف،کاربردی و از نظر اجرا،توصیفی (همبستگی)است.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان رشته تربیت بدنی است،اما با توجه به تعداد دانشجویان و محدودیت دسترسی به ایشان،از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد.لذا تعداد 139 نفر به عنوان نمونه مورد تحقیق انتخاب شدند.پرسشنامه کارآفرینی به کار گرفته شده شامل دو بخش و در برگیرنده اطلاعات مربوط به مشخصات فردی دانشجویان(چهارگویه)و ویژگی های مرتبط با کارآفرینی فردی(40 گویه)است.به منظور تعیین پایایی پرسشنامه ها،پرسشنامه های تنظیم شده بین یک گروه 25 نفری دانشجویان رشته های مختلف تحصیلی توزیع شد و آلفای کرونباخ پرسشنامه مربوط به کارآفرینی فردی برابر 89 درصد به دست آمد.یافته های پژوهش نشان داد که مولفه های آینده نگری،خطرپذیری،تحمل ابهام،نیاز به توفیق،توان مذاکره و برخورداری از مرکز کنترل درونی در دانشجویان تربیت بدنی در سطح قابل قبولی بوده است.با توجه به نتایج حاصل از آزمون همبستگی و سطح معنی داری بین سابقه کار دانشجویان و کارآفرینی فردی،ارتباط معنی داری در بین دانشجویان تربیت بدنی وجود ندارد.ضمن آنکه بین میزان تحصیلات دانشجویان و کارآفرینی فردی؛جنسیت دانشجویان وکارآفرینی فردی؛و بین سن دانشجویان وکارآفرینی فردی،در بین دانشجویان تربیت بدنی ارتباط معنی داری وجود دارد.