ملخص الجهاز:
"*آقای بهمن یارو فریدونی ازاصفهان داستان شما را با نام خواب وبیداری دریافت کردیم.
*آقای مرتضی منادی از تهران نوشتۀ شما با نام مهتاب تنهاثبت لحظه‌ای از یک واقعه بود ومتأسفانه نتوانسته بودید آن را بهقالب یک داستان در بیاورید.
*آقای مرتضی مولوی پور ازمشهد داستان وقتی گل امیدی پرپرمی‌شود را خواندیم و از لطف بیکران شما به مجله سپاسگزاریم،امادر خصوص نوشتۀ شما باید عرضکنیم تا اندازه ای از دستتاندلخوریم.
اما آیا این رامی‌توان داستان نامید؟ شما در پایان نوشتۀ خود اضافهکرده‌اید:«یک زوج جوان تایلندی،پس از اطلاع از لاعلاج بودنبیماری نوزاد خود،ابتدا با نوشاندنشیر مسموم به طفل او را به قتلرسانده و سپس خود با نوشیدن سمخودکشی کردند.
در اینصورت،خواندن خبر شاید تأثیربیشتری در ذهن ما باقی می‌گذاشتتا خواندن داستان شما.
«دلیلش هماین است که شما نتوانسته‌اید به اینواقعه شکل داستان بدهید.
در این نوشته،آنچه بیشتر ازهر چیز خواننده را آزار می‌دهد،فقدان قصه است؛یعنی آنچه باید درهر داستانی جریان داشته باشد."
(
, 
, 
)
