اشعار - مجلة دانشکده الأدب والفن

"اشعار پروانه و گل {Sبگل گفت پروانۀ در چمن#که با من بکوی#که داده ترا و نداده بمن؟#چنین رنک و بوی#زبویت مرا هوش و سر خیره کنت#ندانم چرا؟#سوی تو کشانندم از طرف دشت#چو آهن‌ربا!#سزد گر بنازی بدین بوی نغز#چو مشک ختن#کزو کشته تازه کن هوش و مغز#هوای چمن#زتو کم نیم ای گل خوبروی#بنقش و نکار#چرا نیستم چون تو این نغز بوی#جوابم بیارS}*{Sبدو گفت گل کای اسیر نیاز#بدین پر و بال#هنوزت بود جان گرفتار آز#دلت پر ملال!#بلی تو گلی همچو من خوب و پاک#برنک و نوا#و لیکن مرا تکیه باشد بخاک#ترا بر هوا#چو بستم مرا باغبان قدر#دهد رنک و بوی#ندیدی که هرجا بود پست‌تر#رود آب جویS}*{Sو لیکن نزبید که آراد:#چو تو نیکبخت#برد رشک بر حال افتادۀ#در این دام سختS} اشعار پروانه و گل {Sبگل گفت پروانۀ در چمن#که با من بکوی#که داده ترا و نداده بمن؟#چنین رنک و بوی#زبویت مرا هوش و سر خیره کنت#ندانم چرا؟#سوی تو کشانندم از طرف دشت#چو آهن‌ربا!#سزد گر بنازی بدین بوی نغز#چو مشک ختن#کزو کشته تازه کن هوش و مغز#هوای چمن#زتو کم نیم ای گل خوبروی#بنقش و نکار#چرا نیستم چون تو این نغز بوی#جوابم بیارS}*{Sبدو گفت گل کای اسیر نیاز#بدین پر و بال#هنوزت بود جان گرفتار آز#دلت پر ملال!#بلی تو گلی همچو من خوب و پاک#برنک و نوا#و لیکن مرا تکیه باشد بخاک#ترا بر هوا#چو بستم مرا باغبان قدر#دهد رنک و بوی#ندیدی که هرجا بود پست‌تر#رود آب جویS}*{Sو لیکن نزبید که آراد:#چو تو نیکبخت#برد رشک بر حال افتادۀ#در این دام سختS} {Sترا گرنه بوئی است ای فره‌مند#نه آخر چو من#بخاک سیه نیستی پای‌بند#بطرف چمن#بهر سو توانی شدن پر گشا#خرامان و شاد#چو گل گاه بر شاخ و گه در هوا#روی همچو باد#بهر گل که خواهی نشینی بناز#چو حور بهشت#؟؟؟در نشیبی که اندر فراز#در اطراف کشت#برو شکر آزادی خویش گوی#که این بوی و رنک#هماره مرا سختی آرد بروی#بزندان تنک#بازادی ار در سپنجی سرای#دمی زندۀ#از آن به که صد سال مانی بجای#اگر بندۀS}رشید کرمانشاهی-عضو دانشکده -از آثار قدما- {Sاز دشمنان دوست حذر گر کنی رواست#با دوستان دوست،تو را دوستی نکوست#اندر جهانت،بر دو گروه ایمنی مباد؛#بر دوستان دشمن و بر دشمنان دوستS} {Sترا گرنه بوئی است ای فره‌مند#نه آخر چو من#بخاک سیه نیستی پای‌بند#بطرف چمن#بهر سو توانی شدن پر گشا#خرامان و شاد#چو گل گاه بر شاخ و گه در هوا#روی همچو باد#بهر گل که خواهی نشینی بناز#چو حور بهشت#؟؟؟در نشیبی که اندر فراز#در اطراف کشت#برو شکر آزادی خویش گوی#که این بوی و رنک#هماره مرا سختی آرد بروی#بزندان تنک#بازادی ار در سپنجی سرای#دمی زندۀ#از آن به که صد سال مانی بجای#اگر بندۀS}رشید کرمانشاهی-عضو دانشکده -از آثار قدما- {Sاز دشمنان دوست حذر گر کنی رواست#با دوستان دوست،تو را دوستی نکوست#اندر جهانت،بر دو گروه ایمنی مباد؛#بر دوستان دشمن و بر دشمنان دوستS}"