بررسی تغییرات درازمدت تبخیر و تعرق گیاه مرجع در چند نمونه اقلیمی گرم کشور مقالة

مؤلف: سبزی پرور، علی اکبر ؛ میرمسعودی، شقایق ؛ ناظم السادات، محمدجعفر ؛

پژوهش های جغرافیای طبیعی بهار 1390 - شماره 75 التصنيف العلمية - البحثية (Ministry of Science/ISC (‎17 صفحة - من 124 إلی 140 )

الکلمات المفتاحية: تغییر اقلیم تبخیر و تعرق گیاه مرجع مقایسه روند آزمون ناپارامتری فرسایش ETo شیب تراکم تراکم پوشش گیاهی گیاه مرجع روند

خلاصة:

این تحقیق با استفاده از آمار و اطلاعات هواشناسی13 ایستگاه سینوپتیک کشور با اقلیم های گرم در دوره مشترک آماری 2006-1957 انجام شد. به منظور بررسی روند داده های تبخیر و تعرق گیاه مرجع (ET0) با روش پنمن- مانتیث- فائو 56 در مقیاس های فصلی و سالانه در دوره آماری50 ساله از دو آزمون ناپارامتری من- کندال و تخمین گر سن استفاده گردید. همچنین برای دستیابی به نتایج بهتر و اطمینان از وقوع تغییرات معنی دار در اقلیم منطقه و آشکارسازی چگونگی تغییرات میانگین های ETo، دوره مطالعاتی به دو دوره 50 و 16 ساله تفکیک شد و به منظور مقایسه میانگین های دوره ها با هم، از آزمون من- ویتنی بهره گرفته شد. نتایج حاصل از بررسی روند ETo با دو آزمون نشان داد که در دوره 50 ساله، 53 درصد ایستگاه ها در فصل های مختلف و یا در مقیاس سالانه دارای روند معنی دار بوده اند و 47 درصد ایستگاه ها در کل عدم معنی داری را نشان داده اند. بیشترین روند معنی دار ETo تایید شده به وسیله هر دو آزمون، در فصل تابستان و کمترین معنی داری در فصل زمستان مشاهده شده است. نتایج نشان می دهد که در 65 درصد موارد شیب روند معنی دار ETo در مناطق مورد بررسی، چه در مقیاس فصلی و چه در مقیاس سالانه منفی به دست آمد. به منظور بررسی دقیق تر تغییرات موجود در پارامترETo، مقایسه نتایج میانگین های ETo در دو دوره زمانی 16 ساله و درازمدت (50 ساله) نشان داد که در مقیاس فصلی و سالانه در 67 درصد موارد کاهش و در 33 درصد موارد افزایش میانگین ETo در دوره 16 ساله نسبت به دوره درازمدت به وقوع پیوسته است که این با نتایج حاصل از روند درازمدت ETo که در بیشتر موارد کاهشی است، هم خوانی دارد.

ملخص الجهاز:

"(به تصویر صفحه مراجعه شود) بررسی جدول 2 نشان می‌دهد که در سازندهای زمین‌شناسی که دارای جنگل‌های متراکم‌تری(سازند m1C و Q2C هستند،مقدار فرسایش ورقه‌ای کمتر از دیگر سازندهاست. همچنین بررسی داده‌های جدول 2 نشان می‌دهد که با وجود شیب توپوگرافی بیشتر سازندهای زمین‌شناسی دارای جنگل‌های متراکم m1C و Q2C(، مقدار فرسایش‌شان کمتر است. بررسی حاضر نشان می‌دهد که میزان متوسط فرسایش سالانه با افزایش تراکم پوشش گیاهی،کاهش می‌یابد به طوری که در جنگل‌های متراکم،نیمه‌متراکم و کم‌تراکم میزان فرسایش به ترتیب 0/5،0/52 و 0/67 میلی‌متر در سال است. به نظر می‌رسد که افزایش میزان فرسایش از زمان‌های بررسی شده در این تحقیق(از 250 سال پیش تاکنون)ناشی از کاهش پوشش گیاهی و افزایش فشار بر مراتع به دست انسان بوده است. همچنین بررسی داده‌ها نشان می‌دهد که با وجود شیب توپوگرافی بالای سازندهای زمین‌شناسی دارای جنگل‌های متراکم )m1C و Q2C(، مقدار فرسایش در آنها کمتر است."

استلام ملف الإرجاع :
(پژوهیار, , , )

تحميل
تحميل HTML

رابط قصير:

صفحة:

دخول / الاشتراک

تحتاج الدخول لعرض محتوى المقالة. إذا لم تكن عضوًا ، فتابع من الجزء الاشتراک.

دخول