ملخص الجهاز:
"گروه دیگر عواملی هستند که قابل تغییراند و با برنامهریزی و سیاستگذاری درست و اصولی در میان مدت میتوان آثار منفی این عوامل را محدود کرد،مانند: -کیفیت نیروی انسانی(پایین بودن سطح فرهنگ عمومی منطقه و نداشتن تخصص و مهارتهای لازم بهویژه در بخش صنعت و فعالیتهای خدمات (به تصویر صفحه مراجعه شود) تخصصی،استفاده ناکافی از نیروی انسانی موجود و رواج اشتغال ناقص و یا قانونی نشده و بیکاریهای پنهانی از مشکلات نیروی انسانی استان است؛ -تمایل نداشتن بخش خصوصی به سرمایهگذاری؛ -استفاده نامطلوب از نیروی مدیریتی و اجرایی از عوامل قابل تغییر به شمار میروند در یک تقسیمبندی دیگر عوامل مؤثر بر قاچاق کالا و سوخت به چهار عامل تقسیم میشوند: -عوامل اقتصادی مانند افزایش میزان بیکاری،پایین بودن میزان درآمد،نبود سرمایهگذاری اساسی در صنایع،افزایش میزان یارانهها؛ -عوامل قانونی مانند بیثباتی در قوانین و مقررات و شفاف نبودن آنها -افزایش تعرفههای گمرکی،دخالت بیش از حد دولت و ناهماهنگی بین دستگاههای اجرایی؛ -عوامل سیاسی و امنیتی مانند بیثباتی در کشورهای افغانستان و پاکستان،و کمبود تجهیزات و امکانات برای کنترل مرزها؛ -عوامل جغرافیایی مانند مرزهای گسترده آبی و خاکی،موقعیت و فضای مناسب قاچاق در کشورهای همسایه.
در زمینه میزان سرمایهگذاری دولت در استان سیستان و بلوچستان نیز بیش از 58 درصد پاسخگویان نظر مساعدی ندارند آنها معتقدند که عملکرد ضعیف دولت برای سرمایهگذاری در بخشهای مولد و صنایع سنگین که ایجاد اشتغال پایدار میکنند از یک سو و تمایل نداشتن بخش خصوصی به سرمایهگذاری در بخشهای صنعت و معدن که دلیل مهم آن فراهم نبودن زمینهها و امکانات مناسب از سوی دولت است که منتهی به توسعه نیافتگی استان شده است و افزایش بیکاری در صنعت و معدن و بخشهای دیگر که نتوانسته است آنرا جذب کند منتهی به هدایت افراد به سمت قاچاق شده است."