خلاصة:
جنبش اشغال وال استریت سازمان های محلی اجرای قانون را با مجموعه ای از چالش ها روبه رو کرد. در واکنش به این موضوع، بسیاری از آنها به انواع روش های تهاجمی روی آوردند که در برخی موارد افکار عمومی را هراسان کرد و موضوع پلیسی سازی تظاهرات را در دستور کار ملی قرار داد. سه روایت اصلی برای توضیح این روش ها پدید آمد: 1) نظامی سازی گسترده پلیس به واسطه و بهانه جنگ دولت فدرال علیه مواد مخدر و مقابله با تروریسم انجام می گرفت؛ 2) نوعی تشریک مساعی ملی برای سرکوب جنبش اشغال وال استریت به دلیل تهدیدی که این جنبش برای شرایط اقتصادی و سیاسی موجود به شمار می رفت وجود داشت؛ 3) پلیس محلی مجبور به مداخله شد زیرا قرارگاه های جنبش اعتراضی به منبعی برای نقض قانون، معضلات بهداشتی و جرائم ثانوی تبدیل شد. هریک از این روایت ها واجد حقایق مهمی هستند ولی تمامی آنها در درک ماهیت پنهان درگیری میان معترضان و نیروهای پلیس ناتوان هستند. با بررسی گزارش ها و فیلم هایی که از اقدامات پلیس و روش های معترضان در 10 شهر بزرگ امریکا گرفته شده است، و نیز با بررسی تفسیر اقدامات پلیس و معترضان از سوی روزنامه نگاران و فعالان سیاسی و همچنین مطالعه اسناد قابل دسترس و روشن در مورد پلیسی کردن تظاهرات اشغال وال استریت، به این نتیجه می رسیم که بین سمت و سوی تظاهرات اشغالگران وال استریت که عاری از خشونت و صرفا با شیوه ای تمرد گونه اعتراض کرده اند، و سمت و سوی تحرکات پلیس ایالات متحده و عدم تساهل ایشان، چالشی بنیادین وجود دارد.
ملخص الجهاز:
"سه روایت اصلی برای توضیح این روشها پدید آمد: 1)نظامیسازی گسترده پلیس به واسطه و بهانه جنگ دولت فدرال علیه موادمخدر و مقابله با تروریسم انجام میگرفت؛2)نوعی تشریک مساعی ملی برای سرکوب جنبش اشغال وال استریت-به دلیل تهدیدی که این جنبش برای شرایط اقتصادی و سیاسی موجود به شمار میرفت-وجود داشت؛3)پلیس محلی مجبور به مداخله شد زیرا قرارگاههای جنبش اعتراضی به منبعی برای نقض قانون،معضلات بهداشتی و جرائم ثانوی تبدیل شد.
با بررسی گزارشها و فیلمهایی که از اقدامات پلیس و روشهای معترضان در 10 شهر بزرگ امریکا گرفته شده است،و نیز با بررسی تفسیر اقدامات پلیس و معترضان از سوی روزنامهنگاران و فعالان سیاسی و همچنین مطالعه اسناد قابل دسترس و روشن در مورد پلیسی کردن تظاهرات اشغال وال استریت،به این نتیجه میرسیم که بین سمتوسوی تظاهرات اشغالگران وال استریت که عاری از خشونت و صرفا با شیوهای تمردگونه اعتراض کردهاند،و سمتوسوی تحرکات پلیس ایالات متحده و عدم تساهل ایشان،چالشی بنیادین وجود دارد.
توزیع متغیرهای مقاومت در برابر پلیس در شهرهای مختلف در جریان جنبش اشغال وال استریت (به تصویر صفحه مراجعه شود) چهار متغیر برای ارزیابی شدت روشهای مورد استفاده پلیس لحاظ شده است.
این امر بیانگر آن است که همانطور که اعتراضهای اشغال وال استریت ادامه داشته و تصمیم سیاسی در جهت تخلیه قرارگاههای آنان گرفته شده،روشهای پلیس خشونتآمیزتر و با رواداری کمتری انجام شده است؛گرچه در تمامی موارد چنین نیست.
در مجموع،استدلالهای محدودی در حمایت از ادعاهای مسئولان محلی یافتم که تخلیه قرارگاهها برای حفظ امنیت و بهداشت لازم است،گرچه این بسیار ناکافیتر از آن است که بتواند توجیهی برای طبیعت نظارت خشونتآمیز و ستیزهجویانه پلیس بر جنبش اشغال وال استریت باشد."