حیدربابای شهریار در آیینه زبان فارسی مقدمة ومراجعة

در سال 1294 نخستین شعر فارسی شهریار،از آیندۀ درخشان او نوید می‌دهد: {Sمن گنهکار شدم،وای بر من# مردم آزار شدم،وای بر من# یاد دارم پدرم شیشۀ می‌دید،شکست# من چرا سبحۀ اجدادی خود داده ز دست# پی زنّار شدم،وای بر من# مردم آزار شدم،وای بر منS} شهریار پس از اتمام سیکل اوّل متوسطه در تبریز،در اواخر اسفند 1299 به تهران عزیمت می‌کند و در سال 1300 وارد دارالفنون می‌شود. این کتاب،در واقع،ترجمۀ سلام بر حیدر بابای شهریار به زبان فارسی است که پیش از این، نویسنده،اوّلین چاپ آن را،هجده سال پیش منتشر کرده است و در واقع،چاپ هفتم این ترجمه و چاپ اوّل انتشارات نگاه می‌باشد. پس از اتمام بحث و گفتار،مترجم،با اعتماد کامل به صحّت و دقّت کار خود، متن اصلی سلام بر حیدر بابا را در ذیل ترجمۀ فارسی آن آورده و مقایسۀ اصلی و ترجمۀ هر بند از منظومه را برای خوانندگان این کتاب تسهیل نموده است. این کتاب همچنین،شامل مقدّمه و راهنمای آن است که برای بخش نخست سلام بر حیدر بابا به قلم خود شهریار نوشته شده است.