بیمار دل - مجلة ادبیات داستانی الأدب والفن

"بیماردل شیخ شهاب الدین سهروردی بیماردل را طبیب گوید که اول تو را بباید رفتن به صحرا و طلب کردن که در صحرا کرمی است که آن کرم به روز از سوراخ بیرون نیاید الا به شب و در آن کرم آن خاصیت است که چون نفس بزند از دهان او را نفس روشنایی پدید آید... او نیز همان خورد چندانمدت که در وی نیز آن خاصیت پدید آید که در انفاس وی نیز روشنایی پیدا شود. بعد از آن به دریای بزرگ رود و بر کنارۀ دریا مترصد باشد که گاوی است در دریا که در شب از دریا به ساحل آید و به نور گوهر شب‌افروز چرا کند. پس بیمار هم به نور گوهر شب‌افروز طلب کند که آن گیاه کدام است که گاو می‌خورد،وی را نیز همان باید خوردن چندان مدت که در دل وی نیز عشق گوهر شب‌افروز پدید آید و آن مقام دوم باشد."