خلاصة:
آموزش یکی از مهم ترین ابعاد توسعه و از زاویه ی دید متفاوتی خود یکی از ابزارهای اصلی در تحقق اهداف مختلف توسعه به ویژه توسعه پایدار به حساب می آید. دلیل عمده این قضیه اهمیتی است که منابع و سرمایه های انسانی به عنوان پایه های اصلی ثروت هر ملت در مدل های مختلف توسعه از آن برخوردارند. از منظر توسعه ی روستایی آموزش و یادگیری دو ابزار بسیار قدتمند برای مقابله با فقر روستایی و رسیدن به توسعه پایدار هستند. در استراتژی اقتصاد غیر زراعی روستایی نیز از آموزش و مهارت به عنوان یکی از عوامل اساسی در تحقق الگوهای پیشنهادی یاد شده است. در این پژوهش به بررسی رابطه بین برخورداری از آموزش و پرداختن به فعالیت غیر زراعی در بین خانوارهای روستایی شهرستان سمیرم پرداخته شده است. بررسی این رابطه از طریق انتخاب نمونه ای به حجم 423 نفر از خانوارهای ساکن در 25 روستای شهرستان سمیرم، صورت گرفت. روش اصلی این تحقیق پیمایش و ابزار گردآوری داده های بخش میدانی پرسشنامه محقق ساخته بوده است. تحلیل داده ها در محیط نرم افزار Spss و عمدتا از طریق بررسی معناداری اختلاف میانگینها در دو گروه دارنده و فاقد تنوع در فعالیت های اقتصادی انجام شده است. بررسی ها وجود اختلاف معنادار در میانگین میزان برخورداری از آموزش و نیز نمره دسترسی به خدمات ترویجی بین دو گروه مذکور را مورد تایید قرار داد. در نتیجه به نظر می رسد اهتمام ویژه به ارتقاء کمی و کیفی آموزش های عمومی، فنی و حرفه ای و ترویجی در مناطق روستایی می تواند بر گرایش روستائیان به سمت تنوع بخشی به فعالیت ها و به تبع آن منابع درآمدی شان به نحو مثبتی اثرگذار باشد.
ملخص الجهاز:
"جدول ٤- وضعیت تحصیلی خانوارهای دارای فعالیتهای غیر زراعی (رجوع شود به تصویر صفحه) منبع : یافته های تحقیق ، ١٣٩٠ نظام ترویج و دسترسی به آن : جهت بررسی متغیر فوق الذکر مواردی همچون وجود کارشناسان ترویج در روستا، تعداد مراجعات کارشناسان بـه روسـتا جهت انجام آموزش های لازم ، تعداد دفعات بهره مندی خانوارهای روستایی از آموزش های ارائه شده از سوی آنها، فاصـله روسـتا تا مراکز ترویج (اعم از دولتی و یا مراکز خدمات مشاوره )، دسترسی روستائیان به کارشناسان مذکور و بهـره منـدی از دوره هـای آموزشی کوتاه مدت ارائه شده در مراکز آموزشی خارج از روستا مورد بررسی قرار گرفته است .
جدول ٥- دفعات بهره مندی از آموزش های ترویجی (رجوع شود به تصویر صفحه) نکته قابل توجه در این ارتباط آن است که در حدود ٧٤/٨ درصد از افرادی که از آموزش های ترویجی استفاده کرده و یا مایل به بهره مندی از چنین دوره هایی بوده اند دارای میانگین تحصیلات بالاتری نسبت به سایرین بوده اند و در سایر حوزه های اقتصادی نیز فعالیت داشته اند که میتواند نشان دهنده آگاهی چنین افرادی از سودمندی آموزشهای ارائه شده توسط مراکز ترویجی از یک سو و تأثیر چنین آموزش هایی در گسترش حوزه فعالیتهای اقتصادی و مدیریتی از دیگر سو باشد."