خلاصة:
بحث نماز و اهمیت آن و جایگاهش در دین اسلام ازمهمترین موضوعات معارف اسلامی است و معلمان معارف دینی در این مجموعه، همواره در برابر پرسش های فراوانی قرار دارند، به خصوص از طرف نوجوانان و جوانان،از جمله:چرا باید نماز بخوانیم؟چرا باید نماز را به عربی بخوانیم؟فرق اقامه نماز با خواندن نماز چیست؟چرا قرآن،موضوع نماز را همراه واژه:«امر»آورده و به نماز دعوت نکرده است؟ادیان دیگر هم نماز داشته اند یا نه؟جزئیات نماز در قرآن نیامده است؛بنابراین،به چه استنادی اینگونه نماز می خوانیم؟حضور قلب در نماز یعنی چه؟اینها مطالبی هستند که نگارنده در این مقاله،بسیار مختصر به آن ها پرداخته است.امید است همکاران ارجمند در سیر مطالعاتی خود،این مباحث را تکمیل نمایند و در کلاس درس ارائه دهند به خصوص که در کتاب دین و زندگی متوسطه(مثلا در سال اوّل،درس 13 و سال دوّم درس 16)به این مهم توجه کافی شده است.
ملخص الجهاز:
"اندیشه محمد رضا دهدست مدرس مرکز تربیت معلم شهید مفتح شهر ری چکیده {IBبحث نماز و اهمیت آن و جایگاهش در دین اسلام ازمهمترین موضوعات معارف اسلامی است و معلمان معارفدینی در این مجموعه،همواره در برابر پرسشهای فراوانیقرار دارند،به خصوص از طرف نوجوانان و جوانان، از جمله: *چرا باید نماز بخوانیم؟ *چرا باید نماز را به عربی بخوانیم؟ *فرق اقامۀ نماز با خواندن نماز چیست؟ *چرا قرآن،موضوع نماز را همراه واژۀ«أمر»آورده و بهنماز دعوت نکرده است؟ *ادیان دیگر هم نماز داشتهاند یا نه؟ *جزئیات نماز در قرآن نیامده است؛بنابراین،به چهاستنادی اینگونه نماز میخوانیم؟ *حضور قلب در نماز یعنی چه؟ اینها مطالبی هستند که نگارنده در این مقاله،بسیارمختصر به آنها پرداخته است.
(همان)نتیجه آن در قرآن دستور اقامه و خواندن نمازداده شده و جزئیات این اقامه را،پیامبر گرامی اسلام(ص)معلوم نموده و خودش نماز خوانده و به مردم آموختهاست،و ما امروز به استناد نماز رسول خدا(ص)خود رامکلف به اقامۀ همان نماز میدانیم.
«الله اکبر»گفت وسپس سورۀ حمد(به تصویر صفحه مراجعه شود)&%08704MORG087G% و توحید را با ترتیل قرائت کرد و بعد برای لحظهای بهاندازهای که تنفس کند در حال ایستاده درنگ کرد و درحال ایستاده«الله اکبر»گفت و به رکوع رفت و دو کفدستش را به صورت باز و گشوده روی زانوانش قرار دادو زانوها را به سمت عقب برگرداند،به گونهای که پشتشراست و هموار شد،چنانکه اگر قطرهای آب بر پشت آنحضرت ریخته میشد،ثابت بر جای خود باقی میماند.
در احوال رسول گرامی اسلام(ص)آمده است که وقتیبه نماز میایستاد صورت مبارکش از خوف پروردگار متعالتغییر میکرد و میفرمود:{/«وجهت وجهی اللذی فطرالسماوات و الأرض/}(الأنعام،79)»و همۀ امامان ما و اولیایخدا اینگونه بودند و حالت خشوع و فروتنی در نماز و توجهکامل به باطن نماز در ایشان پدیدار بود و با این حالت،ارتباطشان با جهان مادی قطع میشد و از اطراف خودمنقطع میشدند."