فیلم، معنا و تحول در فرهنگ سیاسی مقالة

در رویکردهای سنتی به مطالعه فرهنگ سیاسی، عمدتا برشاخص های عینی و قابـل کمـی کـردن نظیر میزان مشارکت سیاسی، جامعه پذیری، انتقال ارزش هـای اجتمـاعی یـا متغیرهـای مـرتبط بـا روانشناسی سیاسی مثل رویکرد مردم به دولت ، میزان اعتماد به نظام سیاسی تاکید میشود. در ایـن نگرش ها معنایی که مردم به تحولات سیاسی میدهند عمدتا تحت تاثیر متغیرهای عینی دیگر قـرار داشته و لذا روشن و فاقد ابهام تلقی میشـود. در رویکردهـای جدیـد عمـدتا متـاثر از مطالعـات فرهنگی، نحوه شکل گیری معناو به تبع آن تفسیر تحولات سیاسی خود فراینـدی مـستقل اسـت و میتواند شاخص تحولات در فرهنگ در حالت کلی و فرهنـگ سیاسـی در حالـت خـاص باشـد. ساختارهای فرهنگی و سیاسی یا به تعبیری گفتمان های مسلط در جامعـه در فراینـد معنـادهی بـه پدیده های سیاسی خود را نشان میدهندو از این رو مطالعه این فراینـد مـیتوانـد مـا را بـه درک تحولات در ساختارهاو گفتمان ها رهنمون شود.مقاله حاضر درصدد مطالعه ارتباط میان معنـادهی به فیلم های مخاطب و تحول در فرهنگ سیاسی میباشد.

In traditional approaches to political culture studying، generally the main focus is on objective and quantitative criteria's such as political involvement rates، sociability، transferring social values or variables relating to political psychology including people's approach to state and the amount of trust to political system. In these attitudes، the meanings that people give to political transformations mainly affected by objective variables and hence they are clear and unambiguous. In new approaches that generally affected by cultural studies، the way of formation of meaning and interpreting its following political transformations is an independent process and can be a criteria for transformation in culture generally and political culture privately. Cultural and political structures or in the other word، the dominant discourses in society show themselves in sense giving process to political phenomenon's and therefore، the studying of this process can help us to achieve an overall understanding of transformations in structures and discourses. The present article attempts to study the relationship between sense giving to high viewer films and transformation in political culture.

به همین دلیـل اسـت کـه نظریـه پـردازان پـست مـدرن معتقدنـد سیاست در همه حوزه ها و از جمله حوزه اجتماعی حضور دارد و این حضور بـه واسـطه نیـاز قدرت به بازتولید خود در عرصه های مختلف صورت می گیرد (١٩٩٩٣,Jacob Torfing). در این روش زبان و تولیدات فرهنگی در کانون مطالعه قرار دارنـد و فـیلم یکـی از ابزارهـا و تولیدات مهم برای درک تحولات فرهنگی و نیز فرهنگ سیاسـی اسـت ؛ ضـمن اینکـه اهمیـت شاخص هایی چون تاثیر وضعیت اجتماعی- اقتصادی بر مشارکت سیاسی انکار نمـی شـود. در ایـن راسـتا، پرسش اصلی آن است که آیا رابطه ای معنادار میـان مطالعـه فـیلم هـای پرفـروش و تحـول در فرهنگ سیاسی وجود دارد؟ فرضیه ای که در پاسخ به این پرسش درصدد اثبات آن هستیم ، ایـن اسـت کـه فـیلم هـا در همان حال که درصدد مسلط کردن برخی ارزش های سیاسی هستند خود متاثر از گفتمان ها و ارزش های مسلط سیاسی هستند و لذا معنادهی به فیلم عرصه تعارض میان ارزش های سیاسی رقیب است و با شناخت فرایند معنادهی از طریق تحلیل فیلم های پرفروش می تـوان تحـول در ایستارهای فرهنگ سیاسی را درک کرد. در رویکردهـای مبتنـی بـر چرخش زبان شناختی در علوم انسانی از جمله تحلیل گفتمان ، فرض بـر ایـن اسـت کـه زبـان صرفا ابزاری برای انتقال و بیان اندیشه نیست بلکه قادر است در این روند اختلال ایجاد کند و کار انتقال را تسهیل یا مشکل کند. فیلم های پرفروش و فرهنگ سیاسی نظر به آنچه گفته شد اکنون میتوان این ادعا را مطرح کرد کـه رمزگـشایی از یـک فـیلم و درک معنای آن فرآیندی است که در طول زمان البته کوتاه و گاه بلند رخ میدهد.