ملخص الجهاز:
"مثلا وقتی هر سال بر تعداد پذیرفتهشدگان مقاطع تحصیلات تکمیلی افزوده میشود و این افزایش متناسب با امکانات دانشگاه نیست،هر یک از استادان خود را با تعداد دانشجویان بیشتری مواجه میبیند که طبیعی است وقت کمتری به هر یک از آنان اختصاص خواهد یافت.
توجیه گروههای آموزشی نیز در ارائۀ این برنامۀ فشرده کمک به دانشجویان مسافر و شاغل است که نمیتوانند تمام هفته در دانشگاه حضور داشته باشند، که البته در عمل چارهای جز این ندارند؛به سخنی دیگر،این وضعیتی است که به هر دلیل و بر اثر برآیند تمام مسائل اجتماعی،اقتصادی و سیاسی ایجاد شده است و همۀ گروههای درگیر با آن،از جمله دانشجویان و استادان،ناچار به همراهی با آن هستند،زیرا بدیهی است که حضور دانشجو در دانشگاه نباید فقط به شرکت در کلاس محدود شود.
نتیجهگیری و سخن پایانی هرچند این یادداشت کوتاه مجالی کافی برای آسیبشناسی پژوهشهای دانشگاهی نبود،در همین مختصر و براساس تجربۀ شخصی خود از تدریس در دانشگاه و همچنین راهنمایی،مشاوره و داوری پایاننامهها، به نظرم میتوان محورهای مباحث مطرح در اینجا را در آثار مستقلی مورد بحث و بررسی بیشتر قرار داد.
در مجموع،به نظرم،اگر پژوهشگران و دانشجویان بخواهند در عرصۀ پژوهش نقشی مؤثرتر از گذشته ایفا کنند و از محدودیتهای فعلی بکاهند،باید در انتخاب موضوعات خلاقیت و نوآوری بیشتری داشته باشند و همواره به آرمان پژوهش،که حل مشکلات واقعی و تولید دانش سودمند است،وفادار بمانند،زیرا توجه بیشتر به مسائل واقعی و برقراری پیوند بین مطالعات دانشگاهی با مسائل روز جامعه از نخستین گامهای اساسی در این زمینه محسوب میشود."