زندگی نامه آیت الله نمازی شاهرودی مقالة

شیخ علی نمازی شاهرودی (1333 قمری ـ شاهرود، 1405 ـ مشهد) که از او به عنوان مجلسی زمان یاد می‌شود از علمای بزرگ شیعه ‌بود. در زمینه‌های فقه، اصول، حدیث، رجال، معارف، عقاید، عبادات، تاریخ، طب، گیاه‌شناسی صاحب تألیف است. در کودکی حافظ کل قرآن شد، ‌تدوین فقه استدلالی را در سن 22 سالگی آغاز کرد. مستدرک سفینة البحار و مستدرکات علم رجال الحدیث حاصل بخشی از تلاشهای علمی ‌و تحقیقاتی ایشان است. وی، از شاگردان دوره دوم معارف مرحوم میرزا مهدی اصفهانی به شمار می‌رود که به مدت 15 سال، دروس فقه، اصول ‌و معارف را در محضر استاد تلمذ نمود. از جمله سجایای اخلاقی وی تقید به نوافل، انجام مستحبات، زهد، تقوا و فروتنی بود. در نقل احادیث ‌اهل‌بیت : و نشر معارف حقه و اقامه مجالس عزاداری و توسل به اهل‌بیت : سعی بلیغ داشت.

"از این جهت در صدد بیان مختصری از زندگی یکی از علمای بزرگ و فقیهان بنام ‌حوزه علمیه مشهد هستیم، مجتهد و فقیهی قوی، محدث و محققی بصیر، رجالی دقیق، استاد معارف اهل‌بیت ‌‌: علامه بزرگ، حضرت آیت الله حاج شیخ علی نمازی شاهرودی که حق عظیمی بر حوزه‌های علمیه و دانشمندان ‌دارد. ‌ در نجف فقه را در محضر درس علامه فقیه سید محمد کاظم یزدی (ره) صاحب "عروة الوثقی" و اصول را از ‌محضر علامه آخوند ملا محمد کاظم خراسانی(ره) صاحب "کفایة الاصول" فراگرفت و بعد در نخستین دوره ‌درس آیت الله العظمی علامه میرزا محمد حسین نائینی(ره) شرکت کرده، مدتی به صورت تنهایی، سپس تعداد ‌به 7 نفر از اوتاد رسید. ‌ ‌ ‌ آیت الله نمازی از شاگردان زبده مرحوم آیت الله العظمی آقا میرزا مهدی اصفهانی 1 بود که بیش از 15 سال ‌از محضر استاد خود در: فقه، اصول و معارف (درس صبح، عصر و شب) استفاده کامل نمود. عسگری طباطبائی نگاه استاد مرحوم نمازی مورد علاقه و تأیید استاد خود بود، به طوریکه پس از عمل به فرع عبادی (که مورد اعتراض ‌واقع شده بود)، استاد برای تأیید وی ضمن بیان اینکه آقا شیخ علی خود مجتهد است و به نظر خود عمل ‌می‌کند، شخصآ در جماعت حاضر، به مرحوم نمازی اقتدا می‌کند. ‌ ‌ ‌ ‌ ‌بعد از رحلت این استاد بزرگ و گران‌قدر، آیت الله نمازی برای تکمیل مدارج علمی، به نجف اشرف هجرت ‌کرد و مدتی در جوار مولا حضرت امیرالمؤمنین 7 مقیم شد، با استادان بزرگ فقه و اصول و مبانی آنان آشنا ‌گردید و از محضرشان استفاده کرد."