خلاصة:
پژوهش حاضر با هدف ارائه مبانی تئوریک راجع به رابطه تاریخی پلیس و مطبوعات در ایران در خصوص شکل این رابطه، ریشه های شکل گیری آن و تغییرات و آثاری است که در طول زمان داشته است. روش پژوهش حاضر اسنادی می باشد. چنانچه قائل به این نکته باشیم ارتباط پلیس و مطبوعات در اعتماسازی و مشارکت مردم برای حفظ امنیت اجتماعی تاثیر دارد باید در ابتدا استناد نظری کافی از این ادعا شود. بنابراین مطلوب است از رهگذر بررسی تاریخی ارتباط مطبوعات کشور با پلیس، الگویی شایان طراحی شود که به کمک آن بتوان الگویی جدید و قابل دفاع ارائه کرد.
در سالهای اخیر در نیروی انتظامی رویکردی با عنوان رویکرد جامعه محور مطرح شده که در این رویکرد، در تولید امنیت اساسی ترین عامل، خواست و مشارکت مردم است و پلیس دیگر فقط به امنیت دولتمردان اهمیت نمی دهد که بیشتر به امنیت مردم اهمیت می دهد. مردم نیز امنیت نظام را در اولویت قرار می دهند تا نظام بتواند از کیان کشور دفاع کند و ارزش های جامعه را پاس بدارد.
پرسش های اساسی در تحقیق حاضر این است که:
رابطه پلیس و مطبوعات ایران در دوره های مختلف تاریخی چگونه بوده است؟
آیا در شکل گیری رابطه پلیس و مطبوعات در ایران با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی تغییراتی پدیده آمده است؟
تا چه اندازه ارتباط پلیس و مطبوعات کشور در اعتمادسازی و مشارکت مردم با پلیس برای حفظ امنیت اجتماعی تاثیر دارد.
پاسخ به این سوالات در چند جواب اساسی مفروض است:
1-رابطه میان مطبوعات و قدرت، تکاپوی مطبوعات به مثابه یک بنگاه فرهنگی-اقتصادی و نفش مطبوعات به عنوان یک کانال بسیار گسترده نظارتی و اطلاعاتی
2-نقش مطبوعات در ایران به عنوان میانجی روابط اجتماعی و عملکرد این رسانه در میدان نیروی انتظامی
3-نقش پلیس در تغییرات اجتماعی با توجه به نظریه های تولید و حفظ امنیت اجتماعی این مقاله در کل در خصوص مباحث نظری به سه بخش قابل تقسیم است:
1)نظریات مربوط به رسانه که شامل نظریه تاریخی رسانه، ربطه رسانه و قدرت، رسانه بعنوان میانجی روابط اجتماعی شرایط تولید رسانه ای.
2)نظریه های تولید و حفظ امنیت اجتماعی که شامل پلیس و تغییرات اجتماعی، پلیس و سرمایه های اجتماعی، پلیس کنترل و امنیت اجتماعی پلیس و امنیت جامعه محور.
3)نظریه های مربوط به مطبوعات در ایران که شامل:
الف) مطبوعات، نظم و وفاق ملی
ب) روزنامه نگاری در ایران، تحولات تاریخی، واقعیت ها و بازتاب ها است.
بعد از این نیز به وضعیت انتقاد در مطبوعات ایران، انتقاد مخرب و غیر مخرب، مسائل و مشکلات حرفه ای مطبوعات در ایران و روزنامه نگاری ایران و مقتضیات جامعه مدنی می پردازد. در نهایت امر نیز مقاله مذکور نتایج ذیل را ارائه می دهد:
1-مطبوعات نقش مهمی در کنترل نظم اجتماعی بعنوان یک کانال بسیار گسترده نظارتی و اطلاعاتی، نظام های مدیریت مطبوعات و...دارند.
2-به نقش میانجیگری روابط اجتماعی و عملکرد این رسانه در میدان نیروهای اجتماعیف اهمیت ویژه ای داده شود.
The present research aims at offering theoretical principles on the historic
relationship between police and press in Iran concerning the shape of the relationship,
roots of its formation, and the changes and the effects it has had. The
research method is of documentary type. In case we believe in the relationship
between police and press is effective in trust making and the public contribution
to maintain social security, there should be enough theoretical documentation
to prove it. Therefore, it is desirable to design a pattern regarding
the historical examination of the relationship between press and police, which
deserves criticism so that we could introduce a new and defendable pattern.
During the recent years, a kind of policing called community-oriented policing
has been raised. In this approach, the public will and cooperation the
major factor to establish security. In other words, instead giving service to the
statement, it provides the public with security. Meanwhile, the public prioritize
the system security so that the system could defend the country and protect
the values of the society.