خلاصة:
شیعیان در تعیین امام، قائل به «نص» از جانب خدا و رسول 9اند و عمده‌ترین راه دستیابی به نص را حدیث می‌دانند که اگر به صدور آن علم حاصل شود، حجیت آن پذیرفته خواهد بود. یکی از نصوص امامت حدیث قدسی «لوح» است که در آن، به نام اوصیای رسول خدا9 تصریح شده‌است. این حدیث که با الفاظی گوناگون و با چند سند روایت شده، حدیثی متواتر یا دست کم خبر واحد محفوف به قرائن و دارای حجیت و اعتبار لازم است. تعدد طرق، موافقت متن حدیث با عقل، آیات قرآن، اخبار متواتر و واقعیت خارجی از قرائنی‌اند که علم به صدور این حدیث را محرز می‌سازند. در نوشتار حاضر، ضمن گزارش اجمالی از اسناد این حدیث، به تحلیل موضوعی آن و کشف حقایق بیشتری از مندرجاتش پرداخته خواهد شد.
ملخص الجهاز:
" در این راستا، از جمله احادیثی که به عنوان یکی از نصوص اصلی در امامت ائمه دوازده‌گانه به شمار می‌رود، حدیث لوح است که افزون بر امامت امامان شیعی، به حقایقی از تاریخ ائمه و نقش آنان در هر زمان نیز دلالت می‌کند؛ حقایقی که خود دال بر الهی بودن منبع صدور این حدیث نیز محسوب می‌شوند.
(صدوق، ج 2، ص 428، ح 5) ابوالجارود می‌گوید: «از امام باقر 7 پرسیدم: امام به چه وسیله شناخته می‌شود؟ فرمود به خصلت و خصوصیاتی که اول آن «نص» از جانب خدای متعال است و اینکه خداوند امام را همانند درفشی برای مردم برافرازد تا بر ایشان حجتی باشد؛ زیرا که رسول خدا9 علی را نصب و تعیین فرمود و او را با اسم و وجودش به مردم شناساند و دیگر امامان نیز همچنین هستند که هر امامی، امام بعد از خود را معین و منصوب می‌کند.
این حدیث نشان می‌دهد که لوحی که از سوی خدا به پیامبر 9 اهدا شد و ایشان آن را به فاطمه زهرا 3 بخشید، توسط پیامبر 9 بر امیرالمومنین 7 املاء شده و حضرتش آن را نگاشته تا آنکه از امامی به امام بعدی رسیده است.
باری، گزارشهای یادشده در لوح فاطمه 3 از آنچه در عصر هر امامی اتفاق می‌افتد و نقش امام هر زمانی در این وقایع، گویای این است که پس از رحلت پیامبر 9 دو جریان عمده در تاریخ اسلام، وجود داشته است؛ یکی جریانی که به نابودی دین و تحریف تعالیم آن و گمراه کردن مسلمانان کمر بسته و دومی جریانی که هدفش حفظ دین و زدودن پیرایه‌ها و تحریفها و هدایت مسلمانها بوده است."
(
, 
, 
)
