خلاصة:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های فرزندپروری بر کاهش تنیدگی مادران در نمونه غیربالینی انجام شد. برای دست یابی به این هدف 250 مادر از میان مادران کودکان مشغول به تحصیل در مقطع ابتدایی به طور تصادفی از یک مدرسه دولتی انتخاب شدند و به کلیه گویه های شاخص تنیدگی والدین (PSI، ابیدین، 1990) پاسخ دادند و از میان آنان 80 مادر فزون تنیده انتخاب شدند که از میان گروه اخیر 38 مادر به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پس از پایان دوره آموزش به مدت 8 جلسه به طور مجدد آزمون فوق در مورد مادران در گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید، پس از جمع آوری داده ها، تحلیل آن ها با استفاده از نسخه شانزدهم نرم افزار آماری (SPSS) بر اساس مقایسه تفاوت میانگین دو گروه با استفاده از آزمون t همبسته نشان داد که شاخص تنیدگی مادران به واسطه مداخله کاهش معنادار یافته است. بنابراین می توان گفت که آموزش شیوه های فرزندپروری باعث کاهش معنادار تنیدگی مادران شده است.
The objective of this research was to investigate the effect of parental skills training on decreasing maternal stress. So، 250 individuals were selected randomly among mothers whom their children were studying in an elementary school. They completed the parenting stress Index (PSI، Abidin، 1990)، then 80 over stressed mother’s were selected among them and ultimately 38 mothers assigned randomly in two groups as experimental and control groups. After sessions training، pre- mentioned test were applied on Mothers in both group.Using depended T test to compare two groups، revealed that parental skills training can decrease maternal stress significantly (P< %5).