خلاصة:
هدف: پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی آموزش صبر به شیوه گروهی، بر کاهش افسردگی و فشار روانی حاصل از داغدیدگی در مادرانی که فرزند خود را از دست داده اند، انجام شد.
روش: روش این پژوهش شبه آزمایشی بود و در آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل استفاده شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، عبارت بودند از: پرسشنامه افسردگی بک-2، پرسشنامه استرس ادراک شده. جامعه آماری این پژوهش شامل مادران داغدار فرزندی بود که مدت سه ماه تا یک سال از مرگ فرزندانشان می گذشت و نمرات افسردگی آن ها در پرسشنامه افسردگی بک در محدوده افسردگی شدید قرار داشت. نمونه شامل 18 مادر داغدیده بود که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس مداخله آموزش صبر، در طی 10 جلسه 90 دقیقه ای به صورت یک جلسه در هفته، برای گروه آزمایش به اجرا در آمد و پس از اتمام برنامه درمانی، پس آزمون برای هر دو گروه اجرا گردید.
یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها، از طریق آزمون تی گروه های مستقل انجام شد و آزمون فرضیات نشان داد که تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل، در متغیرهای افسردگی و استرس ادراک شده معنادار بوده است.
بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که آموزش صبر، در کاهش میزان افسردگی و استرس ادراک شده مادران داغدیده موثر است.
This study aims to examine the effectiveness of collective patience training on the reduction of depression and stress symptoms caused by bereavement in bereaved mothers.
The study used a quasi-experimental design with pretest-posttest along with experimental and control groups. The data-gathering instruments were Beck Depression Inventory-2 (BDI-II) and Perceived Stress Scale (PSS-14). The population of this research included the bereaved mothers who had three to twelve months of bereaved history، and their depression scores in BDI-II inventory were in range of severe depression. The sample consisted of 18 bereaved mothers who were randomly placed in experimental and control groups. Then، the experimental group received 10 weekly sessions (90 minutes) of patience training. Finally، a post-test was administered after the therapy sessions for both groups.
The results of the study were analyzed by independent samples t-test. The test of assumptions showed that the differences between experimental and control groups were significant in variables of depression and stress، and the intervention reduced depression and stress in bereaved mothers. The results showed that patience training is an effective therapy for reduction of depression and stress in bereaved mothers.
ملخص الجهاز:
"ضرورت استفاده از مداخلهای با رویکرد دینی در پژوهش حاضر،بدین علت احساس شد که فرهنگ جامعه ایران،یک فرهنگ اسلامی است که آموزهها و اعتقادات دینی،به طور چشمگیری با زندگی مردم آمیخته شده است(فقیهی،1384)و در عین حال در زمینه بهداشت روانی،این عقیده به طور رایج وجود دارد که روان درمانیهای مبتنی بر فرهنگ،موثرتر و از نظر پذیرش درمانی برترند(تسنگ،12004)؛در حالی که بر اساس بررسیهای انجام شده، پژوهشهای صورت گرفته در زمینه کاهش شدت تجربه سوگ در ایران-شامل:تاثیر فیلم درمانی بر کاهش شدت تجربه سوگ نوجوانان دختر داغدیده(مولایی،1388)و اثر بازی درمانی گروهی بر نشانههای مرتبط با سوگ ناشی از واقعه زلزله بم(محمودی قرایی و همکاران،1385)-از راهبردهای مقابلهای که به طور ویژه،برخواسته از فرهنگ دینی و اسلامی ما باشد،استفاده نشده است.
به منظور بهرهگیری از این تکنیک و برای کمک به مادران جهت شناسایی&%00706NRMG007G% افکار ناکارآمد و شناختهای تحریف شدهای که ایجادکننده هیجانات منفی دوران داغدیدگی هستند(مانند غمگینی،خشم،احساس گناه و اضطراب)،به عنوان تکلیف خانگی جلسه اول،از مادران خواسته شد تا در طول هفته،هرگاه دچار هیجانات و احساسات ناخوشایند مذکور شدند،افکار به وجود آورنده این هیجانات را بدون دخل و تصرف،وارد برگه ثبت «چگونگی ایجاد هیجانات توسط افکار»کنند،حتی اگر این افکار در ارتباط با شکایت از خداوند یا خشم نسبت به او بود؛بکارگیری این روش باعث شد تا به تمامی افکاری که باعث ایجاد احساسات ناخوشایند در مادران شده بود،پی برده و در طرح مداخله درمانی،بخشهایی جهت کمک به ایجاد تغییر در این افکار،در نظر گرفته شود."