خلاصة:
هدف این پژوهش، بررسی رابطة بین معنویت و شادکامی در دانشجویان دانشگاه اصفهان با این فرضیه بود که «بین شادکامی و گرایشهای معنوی، رابطه و بین میزان شادکامی و گرایش معنوی دختران و پسران تفاوت وجود دارد». به این منظور، در قالب طرح پژوهشی از نوع همبستگی، 230 نفر (115 دختر و 115 پسر) از دانشجویان دانشگاه اصفهان، با روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به «سیاهه شادکامی آکسفورد» و پرسشنامه گرایشهای معنوی پاسخ دادند. تحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین شادکامی و گرایشهای معنوی، ارتباط مثبت و معناداری هست (0001/0>P , 358/0=r) و بین میزان شادکامی و گرایشهای معنوی دختران و پسران، تفاوت معناداری نیست. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون گامبهگام نشان داد که خودشکوفایی معنوی، تنها زیرمقیاسی است که شادکامی را بهطور معنادار پیشبینی میکند. پس مذهب، از طریق ایجاد گرایشهای معنوی بیشتر، موجب شادکامی بیشتر میشود
The aim of the present study is to investigate the relationship between spirituality and happiness of IsfahanUniversity. In doing so, 330 students (115 male students and 115 female students) were selected using simple random sampling and the form of a correlation research design. They all responded to the items of the Oxford Happiness and Spirituality Tendency Inventory. Data analysis was done through Pearson's correlation coefficient, regression and covariate. The results showed that there was a significant positive correlation between happiness and spirituality (P<0.0001, r=0.358), and there was no significant spirituality and happiness gap between the sexes. The results of stepwise regression also suggested that spiritual self-actualization is just a subscale which predicts happiness significantly. Therefore, religion through establishment of spiritual tendencies causes the higher level of happiness.
ملخص الجهاز:
بررسي رابطه بين شادکامي و گرايش هاي معنوي در دانشجويان دانشگاه اصفهان * راضيه فتاحي ** دکتر حميد طاهر نشاط دوست *** مهدي ربيعي **** احسان شريفي چکيده هدف اين پژوهش ، بررسي رابطة بين معنويت و شادکامي در دانشجويان دانشگاه اصفهان با اين فرضيه بود که «بين شادکامي و گرايش هاي معنـوي، رابطـه و بـين ميـزان شـادکامي و گـرايش معنوي دختران و پسران تفاوت وجود دارد».
از ضـريب همبستگي پيرسون به منظور بررسي رابطه بين شادکامي و معنويت ، از تحليـل رگرسـيون بـا روش گام به گام به منظور پيش بيني شادکامي از روي چهار خرده مقياس گرايش هاي معنـوي (در اين پژوهش خردهمقياسهاي گرايش هاي معنوي بـه مقيـاس فاصـله اي تبـديل شـده است ) و از تحليل واريانس براي بررسي ميزان تفاوت گرايش هـاي معنـوي و شـادکامي در دختران و پسران استفاده شد.
جدول ٢: نتايج تحليل واريانس چندمتغيريبراي مقايسه نمرههاي شادکامي و گرايش هاي معنوي در دو جنس (به تصویر صفحه مراجعه شود) نتايج جدول شماره ٢ بيانگر اين است که تفاوت ميانگين نمرههاي شـادکامي دانشـجويان دو جنس از نظر آماري معنادار نيست .
جدول ٤: تحليل رگرسيون براي پيش بيني شادکامي براساس گرايش هاي معنوي (به تصویر صفحه مراجعه شود) نتايج جدول بالا نشان مي دهد که خودشکوفايي معنوي تنها متغيري است کـه وارد معادلـه شده و با ضريب همبستگي ٠/٥١، ٢١ درصد از شادکامي دو جنس را تبيين مي کند.
(2002), Frequently Asked Question (FAQ,W) about Subjective Well-Being (Happiness and Life Satisfaction), A Printer for Report and New Comers, http://www.
G. (1991), "Religious Involvement and Subjective well-being", Journal of Health and Social Behaviors 32, pp.