تحلیل وضعیت سرمایه اجتماعی در شهر کرمان مقالة

طرح مسئله: مفهوم پردازی سرمایه اجتماعی مرهون مطالعات اندیشمندان و صاحب نظران حوزه های مختلف علوم اجتماعی در دوره کلاسیک و مدرن است. اما امروزه به عنوان یک موضوع محوری در مرکز بسیاری از پژوهش ها، سیاست گذاری ها و برنامه ریزی ها قرار گرفته است. بر همین اساس، مطالعه سرمایه اجتماعی در شهر کرمان انجام یافته است. روش: روش پژوهش پیمایش و تکنیک گردآوری اطلاعات پرسش نامه بوده است. جامعه آماری را ساکنان 15 سال به بالای شهر کرمان تشکیل می دهند که با کاربرد فرمول کوکران و روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 350 نمونه انتخاب شدند. یافته ها: یافته ها نشان می دهد سرمایه اجتماعی در شهر کرمان در حد متوسط بر آورد شده که دارای چندگانگی در ابعاد و مولفه ها است. در برخی ابعاد می توان گونه سنتی سرمایه اجتماعی و در برخی مولفه ها غلبه اشکال نوین را مشاهده کرد. نتایج: با توجه به گذار جامعه ایران از سنت به توسعه یافتگی تقویت نهادهای مدنی، غنی سازی آموزش های عمومی، تامین امنیت، پرهیز از تصدی گری دولتی، اعتماد سازی، تقویت نگرش ها و پنداشت های مثبت و ... به منظور رفع چالش های سنت و مدرنیته و ارتقاء سرمایه اجتماعی توصیه می گردد.

"با این وجود در سال‌های اخیر،سنجش سرمایۀ اجتماعی به طور مستقیم و در سطح ملی و کلان شهرها نیز مورد مطالعه قرار گرفته که از میان آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره نمود که با ابزار واحد به سنجش سرمایۀ اجتماعی پرداخته و نتایج به دست آمده را به لحاظ زمان و مکان قابل مقایسه نموده است: -پژوهش ملی«سنجش سرمایۀ اجتماعی در ایران» -پژوهش ملی«سنجش سرمایۀ اجتماعی جوانان ایران» -سنجش سرمایۀ اجتماعی در کلان شهر تهران(موسوی،1386 و 1387) روش‌شناسی روش مورد استفاده در پژوهشی که نوشتار حاضر براساس بخشی از یافته‌های آن تدوین گردیده،پیمایش با تکنیک گردآوری اطلاعات از طریق پرسش‌نامه بوده که به صورت مراجعۀ حضوری به افراد تکمیل شده است. براساس هدف پژوهش و بر مبنای چارچوب نظری که از مرور دیدگاه‌های نظری و تجارب تحقیقاتی موجود شکل گرفته،مفهوم سرمایۀ اجتماعی براساس ابعاد و مؤلفه‌های تشکیل‌دهندۀ خود متمایز از عوامل و پیامدهایش این گونه تعریف شده است: «سرمایۀ اجتماعی آن نوع شبکه‌ای از روابط و پیوندهای مبتنی بر اعتماد اجتماعی بین فردی و بین‌گروهی و تعاملات افراد با نهادها،سازمان‌ها و گروه‌های اجتماعی است که قرین همبستگی و انسجام اجتماعی و برخورداری افراد و گروه‌ها از حمایت و انرژی لازم برای تسهیل کنش‌ها در جهت تحقق اهداف فردی و جمعی می‌باشد. در ابعاد هنجارها و اعتماد فردی 143/0-r ،پیوندها و اعتماد فردی 513/0- ،حمایت اجتماعی 0/399-و سرمایۀ اجتماعی 0/128-بیش‌ترین میزان متعلق به کسانی بوده که به شیوه‌های غیر اصولی مثل پارتی‌بازی، نفوذ اداری و روابط دوستانه برای پیشبرد امور اعتقاد داشتند و تنها در بعد همبستگی و انسجام اجتماعی،همبستگی مثبت به دست آمده که نشان‌گر انسجام اجتماعی قوی‌تر در میان معتقدان به روش گفتگو و استدلال برای حل مشکلات است )000/0-gis( ."