کعبه و رمضان در دو نیم نگاه مقالة

"تنیدن تاریخ‌سازان در تار و پود زمان در این فرصت بر آنم که فرصت ماه رمضان را،چندان‌که می‌توانم، یادآور شوم؛باشد که به بهره‌وری از این فرصت خدایی،اهتمام بیشتری‌ داشته باشیم و،حد اقل،سرسری از آن نگذریم!اگر می‌دانیم که‌ سرنوشت هر تمدن،در تاریخ،با نقش‌آفرینی فراهم نمی‌شود،ناگزیر باید پذیرای حقیقت‌ دیگری نیز باشیم:نباید از این نکته بگذریم که در فرهنگ هر تمدن، بویژه در فرهنگ دین‌باوران،زمان‌ها و مکان‌ها را نمی‌توان به یک‌ چشک دید و با یک چوب راند!در این میان به هر علت و با هر توجیه، زمان‌ها و مکان‌های ویژه‌ای هست که یا دارای قداست است،یا به هر روی دارای ویژگی‌هایی است. هم اکنون نیز از عشق فرزندان این سرزمین نسبت به آن امام امامان‌ یاد می‌کنم و می‌پرسم:آیا زمان آن نرسیده است که در راه آشنایی با او و فرهنگ انسان‌سازش،گامی اساسی برداریم؟آیا همین بسنده است که با نام و یادش فراهم شویم و اشک بریزیم؟نمی‌گویم اشک ریختن به یاد مظلومیت او،سنت پسندیده‌ای نیست؛سخن این است که چرا برای احیای‌ مکتب و فرهنگ علوی،از یک«یا علی»جانانه با عزمی ملی دریغ می‌کنیم؟"