سرسخن - مجلة میراث علمی اسلام و ایران افتتاحية

فعالیت مراکز پژوهش تاریخ علوم دورۀ اسلامی در غرب و کشورهای حوزۀ شوروی پیشین عموما متوقف یا در حال کاهش است و به‌ندرت رشدی در آن دیده می‌شود. در فرانکفورت هم که تا چندی پیش از مراکز عمدۀ پژوهش در علوم دورۀ اسلامی بود آیندۀ روشنی پیش‌رو نیست. بخشی از دانش‌آموختگان این مراکز پس از گذراندن دورۀ تحصیل براساس انگیزه‌ای که از آغاز داشته‌اند به پژوهش در تاریخ علم ادامه می‌دهند. حالا باید چشم به راه بود که افزایش کمی و کیفی پژوهشگران تاریخ علم در ایران منجر به کاری کارستان شود. مواردی از نگرش نادرست نسبت به تاریخ علم هم اینجا و آنجا دیده می‌شود که به دو مورد آنها می‌پردازم: 1-همانند آنچه در بسیاری از شاخه‌های پژوهش دیده می‌شود،پخته‌خوارانی هستند که در جستجوی راه میان بری برای رسیدن به نام و نان به راحتی حاصل کار دیگران را ابزار پیشرفت خود قرار می‌دهند(نگاه کنید به مواردی که در پانویس صفحۀ اول مقالۀ«ظهور مدرنیتۀ علمی در ایران»ذکر شده است).